اسنفاده بیش از حد تبلت در کودکان باعث می شود کودک به تبلت وابسته شود

پیش از گفتن هر چیزی، باید به شما یک هشدار کوچک بدهم: ممکن است آنچه من در این متن نوشته ام را خیلی نپسندید. این برای همه ما سخت است که بپذیریم فرزندمان به چیزی وابسته است؛ آن هم چیزی مثل تبلت که نه تنها بی خطر، بلکه خیلی اوقات مفید هم به نظر می رسد. بخصوص که تبلت ممکن است گاهی برای فرزند ما سرگرمی خوبی به حساب بیاید و زمان بیشتری به ما بدهد تا به کارهای دیگرمان رسیدگی کنیم.

در این یادداشت می خواهم برای شما از نشانه هایی بگویم که می گویند فرزند شما به تبلت وابسته است یا خیر.

این روزها بازار گوشی های هوشمند و تبلت خیلی خیلی داغ است و ممکن است بسیاری از ما فکر کنیم که حیف است فرزند ما، کمتر از بچه های دیگر امکانات داشته باشد. تبلت می تواند برای فرزند ما ابزار مفیدی باشد و به او در یاد گرفتن خیلی چیزها کمک کند، اگرچه از طرف دیگر ممکن است که با مشغول کردن او به خودش، فرزندمان را از کار و زندگی هم بیندازد. به هر حال بیشتر ما بودنش را به نبودنش ترجیح می دهیم اما خیلی هم دل خوشی از اینکه فرزندمان مدام با آن مشغول باشد نداریم.

پژوهش های علمی نشان می دهد که انواع وابستگی (وابستگی به مواد، خرید کردن، خوردن غذاهای ناسالم، اینترنت و ...) همه از قوانین مشابهی تبعیت می کنند. در تمام این مشکلات نواحی یکسانی در مغز درگیر هستند که ما را به سمت تکرار آن رفتار خاص سوق می دهند؛ تا جایی که دیگر برای مان مشکل ساز شوند.

در این یادداشت مثال هایی از تشابه میان وابستگی به مواد و استفاده از تبلت آورده ام تا مطلب را روشن تر توضیح بدهم. با این وجود عمدا نامی از واژه اعتیاد نبرده ام زیرا اعتقاد دارم که به کار بردن برچسب اعتیاد، به غیر از اینکه موضوع را پیچیده و ترسناک نشان بدهد، سودی برای ما ندارد. از آنجایی که وابستگی ها همیشه به مرور زمان پیشرفت می کنند و شدیدتر می شوند، دانستن علائم وابستگی به ما کمک می کند که موضوع را بهتر بشناسیم و هر چه زودتر از وخیم شدن ماجرا پیشگیری کنیم.

بیشتر ما استفاده طولانی مدت از تبلت را نشانه وابستگی به آن می دانیم اما موضوع پیچیده تر از این حرف هاست. برای مثال روانشناسان به این نتیجه رسیده اند که کودکان سالم، بخصوص کودکان کم سن و سال تر، به هر فعالیت جدیدی اشتیاق نشان می دهند و مدت زیادی به آن می پردازند.

وقتی که کودکی سعی می کند چیز جدیدی یاد بگیرد، اشکالی ندارد که زمان زیادی را صرف آن کند. در نتیجه صرف اینکه کودک شما وقت زیادی را صرف بازی با تبلتش می کند، نشانه بدی نیست؛ بنابراین زود نتیجه گیری نکنید.

از طرف دیگر ممکن است بچه ها برای اهداف مختلفی از تبلت استفاده کنند. برای مثال بین کودکی که با تبلتش کتاب می خواند یا با یک نرم افزار آموزشی سروکله می زند و کودکی که حدود یک ساعت به یک بازی خاص ادامه می دهد، تفاوت مهمی وجود دارد.

به جز بازی طولانی با تبلت نشانه های دیگر هم هست که نشان می دهند فرزند شما به تبلتش بیش از حد وابسته شده است. بررسی این نشانه ها کمک می کند که گوش به زنگ باشید و اگر فرزندتان به تبلتش وابسته شده، فکری به حالش بکنید:

بچه هایی که با تبلت از عواطف منفی شان فرار می کنند، ممکن است دچار مشکل باشند

 
1- بیشتر و بیشتر خواستن
همانطور که مصرف کننده های مواد بعد از مدتی به مقدار بیشتری از مواد احتیاج دارند تا حال خوبی پیدا کنند، کسانی که از تبلت استفاده می کنند هم ممکن است چنین حالتی داشته باشند.

بچه هایی که تا حالا از 10 دقیقه بازی هم لذت می بردند، حالا به چند ساعت بازی احتیاج دارند. اینکه بیست دقیقه بازی با تبلت دیگر کودک شما را راضی نمی کند، نشان می دهد که بهتر است کمی بیشتر مراقب باشید. 

2- علائم خماری
ترک مواد مخدر، علائم جسمانی مشخصی مانند سردرد و لرز و ... دارد. در روانشناسی اعتیاد، به این علائم، علائم خماری می گویند. شاید برایتان عجیب باشد اگر بگوییم که کنار گذاشتن تبلت و گوشی موبایل هم می تواند علائمی شبیه این داشته باشد.

در پژوهشی که در سال 2011 انجام شد، از 1000 دانشجو در سراسر دنیا خواستند که 24 ساعت را بدون گوشی تلفن همراه موبایل و اینترنت بگذرانند. بسیاری از این دانشجوها علائمی شبیه اضطراب و افسردگی را گزارش کردند؛ بنابراین اگر دیدید که بعد از گرفتن تبلت، کودکتان آشفته، مضطرب یا غمگین است، می توانید به این موضوع شک کنید که شاید به تبلتش بیش از حد وابسته شده است.

  استفاده از تبلت نباید جایگزین فعالیت های طبیعی کودک مثل بازی کردن و ... شود

 
3- از دست دادن کنترل
اگرچه ما خیلی از کودکان کم سن و سال انتظار این را نداریم که رفتارهایشان را تحت کنترل داشته باشند، اگر گرفتن تبلت از کودک شما بدون یک قشقرق حسابی کار مشکلی است و کنترل او سخت است، بدانید که او احتمالا به تبلتش وابسته شده است.

البته والدین هم باید بتوانند حد و حدود مشخصی تعیین کنند و قشقرق به پا کردن کودک، لزوما نشانه وابستگی او نیست.

4-کلک زدن
آیا کودک تان را در گوشه خانه در حالی که دارد با تبلت بازی می کند، دستگیر کرده اید؟ این هم یکی دیگر از نشانه هایی است که باید نسبت به آن حساس باشید.

اینکه کودک تان درباره مقدار استفاده از تبلت دروغ بگوید، آن را یواشکی به اتاق خوابش یا جای دیگری ببرد یا برای بازی بیشتر به شما کلک بزند، همه نشانه هایی است که باید جدی بگیرید.

5- از دست دادن علاقه به سرگرمی های دیگر
اگر کودک شما که قبلا برای دویدن، بازی کردن و سر و کله زدن با دوستانش اشتیاق نشان می داد، حالا بازی با تبلت را ترجیح می دهد، حق دارید که کمی نگرانش باشید. استفاده از تبلت برای کودک لذت آنی و زیادی به همراه دارد اما به هیچ وجه نباید جایگزین فعالیت های طبیعی کودک مثل بازی کردن و ... شود. البته باید بگوییم که ترجیح دادن تبلت نسبت به کارهای دیگر، اگر گهگاه اتفاق می افتد و به خصوص اگر تبلت هنوز برایش تازه است، نگران کننده نیست.

6- استفاده به عنوان مسکن
کسانی که مواد مصرف می کنند، خیلی از اوقات این کار را برای تسکین احساس بدی که دارند انجام می دهند. لذت کوتاه مدت استفاده از تبلت هم می تواند روشی باشد که کودک شما برای کنار آمدن با مشکلاتش از آن استفاده می کند.

بچه هایی که با تبلت از غم، استرس و عواطف منفی شان فرار می کنند، ممکن است دچار مشکل باشند. برای مثال اگر کودک شما بعد از دعوا با شما، خواهر یا برادرش تبلتش را برمی دارد و به گوشه ای می رود تا بازی کند، در تلاش است که حال بدش را با لذت بازی با تبلت آرام کند و این علامت خوبی نیست.

از دست دادن رابطه های مهم، افت تحصیلی یا عملکرد ضعیف در محل کار همه نشانه های خیلی مهمی از وابستگی هستند؛ بنابراین اگر فرزند شما به خاطر بازی با تبلت، دوستانش را از دست داده و دیگر تمایل زیادی برای وقت گذراندن با آنها نشان نمی دهد، اگر نمره هایش افت کرده است و به جای درس خواندن ترجیح می دهد مدت طولانی با تبلتش بازی کند، بایستی نگران وابستگی بیش از حدش به تبلت باشید.

هرگونه انسداد در راه تنفسي و حفره‌هاي بيني می تواند باعث خفگي کودک شود

درست از لحظه‌اي كه جواب تست حاملگي مثبت مي‌شود نگراني‌هاي مادرانه نيز آغاز شده و تا آخر عمر ادامه پيدا مي‌كنند. اين دلواپسي‌ها بعد از زايمان و در دوران شيرخوارگي بيش از هر زماني مي‌توانند يك مادر را بي‌خواب و پريشان كنند چراكه يكي از ترس‌هاي رايج در اين دوران خفگي نوزاد هنگام خواب، شير خوردن و بازي كردن است. 

داستان‌ها درمورد خفگي نوزادان بسيارند. اغلب مادرها نيز از گوشه و كنار آنها را شنيده‌اند و اين موضوع ترس‌شان را دوچندان مي‌كند. اگر شما هم به تازگي زايمان كرده‌ايد و نگران سلامتي فرزندتان هستيد اين مقاله را بخوانيد تا با كمك دكتر خان بابايي، فوق تخصص ريه كودكان و دكتر ساعدي، متخصص گوش و حلق و بيني با دلايل خفگي نوزادان و راه‌هاي پيشگيري از آنها آشنا شويد.

خفگي در نوزادان علل مختلفي دارد. دكتر خان بابايي، معتقد است هرگونه انسداد در راه تنفسي، حفره‌هاي بيني و حبابچه‌هاي ريوي در انتهاي ريه مي‌تواند از تبادل اكسيژن و دي‌اكسيد كربن جلوگيري كند و درنهايت باعث خفگي شود، البته پايين آمدن سطح اكسيژن خون اگر ناچيز باشد مشكلي ايجاد نمي‌كند اما اگر از حد بگذرد باعث ايجاد عارضه مي‌شود. حال اين عارضه بسته به مدت زمان كمبود اكسيژن و شدت آن متفاوت خواهد بود.

عوارض كمبود اكسيژن
كمبود اكسيژن طيف وسيعي از علائم را ايجاد مي‌كند؛ از بي‌قراري نوزاد و مشكل در شير خوردن گرفته تا تشنگي هوا و سياه شدن لب‌ها و انگشتان همگي از اين نشانه‌ها به حساب مي‌آيند. درواقع علائم به سن كودك و مدت زمان كمبود اكسيژن بستگي دارد. دكتر خان بابايي در ادامه اضافه مي‌كند كه كاهش اكسيژن به ارگان‌هاي مختلف بدن به‌خصوص مغز، قلب، كليه‌ها، كبد و دستگاه گوارش آسيب مي‌رساند.

وقتي اكسيژن به سلول‌هاي مغزي نمي‌رسد فرد ممكن است دچار فلج مغزي شود. اين كمبود اكسيژن حتي مي‌تواند داخل رحم، موقع زايمان يا بعد از آن يا طي بيماري‌هايي چون مننژيت و انسفاليت ويروسي يا ميكروبي ايجاد شود. درحقيقت از آنجايي كه سلول‌هاي مغزي در حال رشد هستند، كمبود اكسيژن باعث ايجاد عوارض برگشت‌ناپذيري همچون عقب‌افتادگي ذهني خواهد شد. اين مسئله درمورد ارگان‌هاي ديگر هم صدق مي‌كند؛ براي مثال اگر اكسيژن به كليه‌ها يا كبد نرسد فرد دچار نارسايي كليه و كبد مي‌شود يا اگر قلب دچار كمبود اكسيژن شود مشكلات عضلاني پيدا مي‌كند و درنهايت از كار مي‌افتد.

عفونت هم باعث خفگي مي‌شود
يكي از شايع‌ترين عوامل انسداد راه‌هاي هوايي، ورود جسم خارجي همچون اسباب بازي، تكه‌هاي غذا و. . . به دستگاه تنفسي است. اين عارضه در كودكان شيرخوار و نوپا بسيار شايع است و اگر انسداد كامل باشد باعث مرگ مي‌شود. از ديگر علل خفگي نوزادان مي‌توان به عفونت‌هاي شديد و ايست قلبي- تنفسي اشاره كرد. طي اين عفونت‌ها ترشحاتي در دستگاه تنفسي آزاد مي‌شوند كه در صورت عدم درمان، باعث انسداد خواهند شد. انواع نارسايي‌هاي قلبي هم مي‌توانند در راه تنفسي انسداد ايجاد كرده و باعث مرگ شوند. البته اين بيماري‌ها خيلي اورژانسي نيستند و عوارض آنها به تدريج با درمان جبران مي‌شوند.

يكي از علل خفگی در کودکان، ورود جسم خارجي به دستگاه تنفسي است

 نگراني از خفگي نوزاد بي‌خواب‌تان كرده است؟
1. اگر غذا يا شير دادن به نوزاد در آرامش و به دور از هيجان، خنديدن و بازي كردن انجام شود و كودك ناهنجاري‌هاي عضلاني و عصبي در ناحيه حلق و حنجره نداشته باشد، نگراني از بابت خفگي وجود نخواهد داشت.

2.خوابيدن نوزاد كنار والدين بسيار خطرناك است زيرا ممكن است دست، بدن، بالش يا پتوي آنها روي صورت كودك بيفتد و خفگي ايجاد كند يا حتي به كودك ضربه بزنند.

3. شير دادن به نوزاد در حالت خوابيده چه با شيشه شير و چه سينه مادر مي‌تواند بسيار خطرناك باشد، بنابراين حتما بايد در حالت نيمه نشسته به او شير بدهيد.

4. شيرخواران تا سه ماهگي به شكل اجباري از بيني تنفس مي‌كنند بنابراين گرفتگي بيني در آنها مي‌تواند بسيار خطرناك باشد، پس در زمان سرماخوردگي قبل از خواب و شير دادن به كودك، بيني او را با آب مقطر يا سرم شست‌وشو باز كنيد.

5. براي نوزادان و شيرخواران از بالش استفاده نكنيد. درواقع وضعيت قرارگيري سر كودكان در اين سن به گونه‌اي است كه اصلا نيازي به بالش ندارند. پارچه‌ها و پتوهاي خيلي كوچك و نرم نيز ممكن است در تنفس كودك اختلال ايجاد كنند.

موقع پريدن شير يا غذا به گلوي نوزاد بايد چه‌كار كنيم؟
حال شايد اين سوال براي‌تان پيش آمده باشد كه موقع پريدن شير يا غذا به گلوي نوزاد بايد چه‌كار كنيم؟ دكتر خان بابايي در پاسخ توضيح مي‌دهد كه اين واكنش بسته به سن كودك متفاوت است. به‌طور كلي توصيه مي‌شود نوزاد را روي يك دست برگردانيد و از پشت به ميان دو كتفش چندين بار ضربه بزنيد. در مورد كودكان بزرگتر هم شايد لازم باشد آنها را در حالت ايستاده قرار دهيد، دو مشت خود را روي هم جمع كنيد و زير جناغ سينه‌شان بگذاريد، سپس با نيروي دست به طرف بالا فشار بياوريد.

ريفلاكس یکی از علل خفگي در نوزادان
ريفلاكس يا برگشت شير و مواد غذايي از معده به مري و نهايتا حلق يكي ديگر از عوامل خطر انسداد و خفگي در نوزادان به‌حساب مي‌آيد. شايد شما هم اصطلاح «مرگ ناگهاني شيرخواران» را شنيده باشيد. در اين حالت مادر به بچه شير مي‌دهد و او را مي‌خواباند اما بعد مي‌بيند كه بيدار نمي‌شود زيرا طي خواب دچار ريفلاكس شديد شده و دستگاه تنفسي‌اش از كار افتاده است. دكتر خان بابايي توصيه مي‌كند براي جلوگيري از اين حالت، به دفعات متعدد و هر بار با حجم كم به نوزاد شير بدهيد، همچنين بايد او را به پهلو بخوابانيد و زير سرش را حدود 30 تا 35 درجه بالا قرار دهيد.

موقعیت خواب نوزاد و خطر خفگی
هنگام خواب تمامي عضلات بدن آرام مي‌شوند. عضلات راه هوايي نيز روي هم مي‌خوابند و تبادل هوا كمتر مي‌شود. اگر هم كودك زمينه ريفلاكس يا ناهنجاري عصبي- عضلاني داشته باشد، طي خواب مشكلش تشديد مي‌شود. از طرفي ميزان دي‌اكسيد كربن در خواب بالاتر مي‌رود و همه اين مسائل روي هم رفته خطر خفگي را بيشتر مي‌كنند. به همين دليل دكتر خان بابايي توصيه مي‌كند نوزادان را هرگز به سينه و دمر نخوابانيد زيرا قدرت برگرداندن و جابه‌جايي سر را ندارند و ممكن است به راحتي دچار انسداد راه هوايي شوند.

گرفتگی بيني یکی از علل خفگی در نوزادان
به‌گفته دكتر خان بابايي اگر مجراي تنفسي و عضلات آن به خوبي كار نكنند حتي يك گرفتگي بيني براثر سرماخوردگي نيز مي‌تواند باعث خفگي نوزاد شود، البته اين موضوع فقط درمورد كساني مطرح است كه در دستگاه تنفسي‌شان بيماري زمينه‌اي و اختلالات آناتوميكي دارند. دكتر ساعدي، نيز معتقد است؛ شيرخواران تا سه ماهگي به شكل اجباري از بيني تنفس مي‌كنند بنابراين گرفتگي بيني در آنها مي‌تواند بسيار خطرناك باشد پس اگر هنگام شيردهي، نوزادتان دچار حالت خفگي مي‌شود و سينه را رها مي‌كند، بايد حتما توسط پزشك بررسي شود.

موقع پريدن شير به گلوی نوزاد او را برگردانيد و از پشت چندين بار ضربه بزنيد

 
به‌طور كلي هر زمان كه نوزاد دچار خفگي از بيني مي‌شود مادر بايد تا رسيدن به اورژانس انگشت خود را در دهان او قرار دهد تا يك راه هوايي موقت برايش ايجاد كند. دكتر خان بابايي نيز توصيه مي‌كند در زمان سرماخوردگي قبل از خواب و شير دادن به كودك، بيني او را با آب مقطر يا سرم شست‌وشو باز كنيد. در غير اين صورت خوابيدن و شير خوردن نوزاد آنقدر منقطع مي‌شود كه او را عصبي و بي‌قرار مي‌کند. دكتر ساعدي هم در آخر يادآور مي‌شود كه استفاده از قطره‌هاي ضد احتقان در شيرخواران ممنوع است زيرا انسان در اين سنين فاقد بافت منقبض‌شونده است.

چند نکته:
1.اگر كودك سرفه و استفراغ دارد مسیر تنفسی او كاملا مسدود نشده است. در این‌صورت اجازه دهید سرفه كند. سرفه موثرترین راه برطرف کردن انسداد است. اگر كودك قادر نیست چیزی را كه در مسیر تنفسی اش گیر كرده، با سرفه خارج کند از یك نفر بخواهید به‌اورژانس اطلاع‌دهد و شما ضربات پشت و فشردن سینه را شروع كنید.

2. اگر كودك به‌طور ناگهانی توانایی سرفه كردن، گریه كردن و جیغ كشیدن را از دست داده ممكن است چیزی مسیر تنفس او را بند آورده باشد. در این صورت باید برای بیرون آوردن آن دست به‌كار شوید. در این موارد ممكن است كودك صداهای عجیب از حلق خارج كند یا پوستش به رنگ قرمز روشن یا آبی درآید.

3. شیرخواران ممکن است بعد از هر بار شیرخوردن مقدار كمی از آن را بالا بیاورند و دچار سرفه شوند. علت این مشکل احتمالا این است كه شیر در حال پس زدن از معده، اشتباها وارد مجاری هوایی شده است. این حالت طبیعی است و تا زمانی كه كودك از سایر جنبه‌های تنفسی مشكلی نداشته باشد جای هیچ‌گونه نگرانی وجود ندارد.

4.اگر مشكوك هستید مسیر تنفسی كودك به علت تورم حلق مسدود شده است بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید. ممكن است كودك شما دچار یك واكنش آلرژیك نسبت به چیزی كه خورده یا گزش حشره شده باشد یا اینکه ممكن است مبتلا به عفونت حلق مثل خروسك شده باشد. اگر هم كودك دچار مشكلات قلبی است فورا به اورژانس اطلاع دهید.

نوزادان نارس در خطر بيشتر
اگر ريه در زمان تولد به‌طور كامل تشكيل نشده باشد و نتواند به تبادل اكسيژن و دي‌اكسيد كربن بپردازد، نوزاد دچار ديسترس تنفسي مي‌شود. دكتر خان بابايي توضيح مي‌دهد كه اين موضوع مي‌تواند عوامل مختلفي داشته باشد ازجمله اينكه نوزاد نارس به دنيا آمده باشد يااينكه ماده «سورفاكتانت» داخل ريه تشكيل نشده باشد.

 بيماري‌هاي خاص مثل بيماري‌هاي قلبي و عفونت‌هاي ريه نيز مي‌توانند حبابچه‌هاي ريه را دچار مشكل کنند و باعث ديسترس تنفسي شوند. اين حالت بسيار جدي است و مي‌تواند جان نوزاد را به خطر بيندازد. نوزاد در اين وضعيت نفس‌هاي تند خواهد داشت و درنهايت ممكن است به دليل كمبود اكسيژن و خستگي عضلات تنفسي فوت كند. اين سندروم مخصوص دوران نوزادي است اما در كودكان بزرگتر هم مي‌تواند به دلايل ديگري ازجمله عفونت‌هاي قارچي، ميكروبي و ويروسي رخ دهد. براي پيشگيري از ديسترس تنفسي بايد از زايمان زودرس جلوگيري كرد.

انحراف بيني هم باعث خفگی می‌شود؟
دكتر ساعدي معتقد است شايع‌ترين علت بروز گرفتگي بيني در شيرخواران به مسائل ژنتيكي و مادرزادي مربوط مي‌شود. اين نوزادان معمولا تحت درمان‌هاي موقت قرار مي‌گيرند تا در سنين بالاتر جراحي شوند. انحراف تيغه بيني نيز يكي ديگر از دلايل گرفتگي بيني در شيرخواران است، البته اين مشكل خيلي شايع نيست اما ممكن است به دليل تروما در هنگام زايمان يا وارد شدن فشار به كودك در دوران جنيني اتفاق بيفتد. درمان آن هم بسيار محافظه‌كارانه است و بايد به سنين بالاتر موكول شود. گاهي اوقات هم گرفتگي‌هاي بيني در سنين یک تا شش سال به دليل لوزه سوم رخ مي‌دهند.

علل پیدایش دروغگویی در کودکان

دروغگویی از نظر لغوی به معنی کتمان واقعیت است و بیان سخنی که واقعیت خارج برای گوینده ندارد.

دروغ چيست؟
 دروغ بيان سخن و مطلبي است كه مطابق با واقع وحقيقت نيست. معمولا كسي كه دروغ مي گويد آگاهانه به تعريف حقيقت مي پردازد و امري را تاييد مي كند كه وجود خارجي ندارد. البته اين امر هميشه براي كودكان صادق نيست. چرا كه بسياري از كودكان خردسال و آن هايي كه در مرز سن تشخيص هستند، گاهي بين تخيل و واقعيت فرقي نمي گذارند و سخني مي گويند كه به نظر ما دروغ است. كودكاني كه آگاهانه دروغ مي گويند، معمولا با زمينه سازي ها و تدابيري از پيش تعيين شده اين كار را انجام مي دهند. در اين دروغ گويي ها، نقشه كشي و حساب مطرح است و كودك آن را به خاطر وصول به هدف و مقصد مورد استفاده قرار مي دهد. 

علل پیدایش دروغگویی در کودکان 
١. دروغ یک نوع انحراف از سلامت روانی است. بدین‌ترتیب وقتی والدین به صورت منطقی به نیازهای کودک پاسخ ندهند، کودک دروغگو می‌شود. 

٢. ضعف شخصیت و مورد تحقیر واقع شدن کودک به وسیله والدین و اطرافیانش منجر به دروغگو شدن او می‌شود. 

٣. وقتی از سوی والدین و اطرافیان به کودک توجه جدی نشود برای جلب توجه دیگران و والدین دروغ می‌گوید. 

٤. داشتن والدین یا اطرافیان دروغگو، بدین‌ترتیب کودک از بزرگترها تقلید می‌کند. 

٥. به شدت توسط والدین و اطرافیان‌شان سرکوب و تنبیه می‌شوند. 

٦. والدین و اطرافیان‌شان از آنها انتظارات بیش از حد دارند، لذا کودک به خاطر ترس از انتقاد دروغ می‌گوید. 

٧. از سوی والدین و اطرافیانش شخصیت وی مورد تهاجم قرار می‌گیرد، لذا برای دفاع از خود دروغ می‌گوید. 

٨. بی‌توجهی والدین دربرخورد با کودکان، به‌عنوان مثال والدین گاهی به شوخی دروغ می‌گویند. 

در چه صورت دروغگویی کودکان نگران کننده است؟
اگر کودک بعد از سنین پنج تا شش سالگی همچنان به دروغگویی خود ادامه دهد، می تواند جای نگرانی داشته باشد. والدین باید با بررسی علل توسل او به این امر، سعی در رفع کمبودهایی نمایند که در حقیقت عامل پناه جستن او به دروغگویی است. اما معمولاً کودکان در حدود شش تا هفت سالگی، از میزان دروغ های خود می کاهند. آنها در می یابند که دیگر دلیلی برای دروغ گفتن وجود ندارد و فقط در موارد نادر به چنین کاری متوسل می شوند.

پدر و مادر باید الگوی مناسبی برای فرزندشان باشند
هنگامی که والدین به یکدیگر دروغ می گویند، در واقع به کودک می آموزند که تو نیز می توانی این کار را بکنی. شنیدن دروغ های افراد بزرگسال به هنگام صحبت با تلفن نیز همین اثر را روی کودک دارد. به یاد داشته باشید که کودکان در چند سال نخست پس از تولد، تمایل شدیدی به الگوبرداری از پدر و مادر و سایر اعضای خانواده خود دارند. ممکن است علت دروغگویی فرزندتان، رفتار خشن و عصبی شما به هنگام بروز اتفاقاتی مانند شکستن گلدان و نظیر آن باشد. در چنین مواقعی به جای تنبیه و دعوا کردن او، می توانید بگویید: «خیلی حیف شد که مثلاً اون گلدون شکست. من اونو خیلی دوست داشتم. اما به هر حال تو که تقصیر نداشتی، اتفاقی افتاد و شکست.» به این ترتیب کودک دیگر دلیلی برای ترس و در پی آن، دروغ گفتن نمی بیند و اگر بار دیگر اتفاق مشابهی رخ دهد به راحتی حقیقت را خواهد گفت.

برای درمان دروغگویی باید علل آن به خوبی شناخته شود. برای پیشگیری و درمان دروغگویی والدین و مربیان باید واقعیات را بپذیرند و برای شنیدن موارد خوشایند و ناخوشایند از طرف کودکان آماده شوند و با رفتار خود به کودک بیاموزند که گفتن واقعیات به هر صورتی که باشد مقبول است و موجبات تنبیه و آزار کودک را فراهم نخواهد کرد. اگر کودک در عمل پی ببرد که والدین و مربیان او را برای دروغگویی تشویق و برای راستگویی تنبیه نمی‌کنند، به تظاهر در رفتار و جعل واقعیت نخواهد پرداخت.  

درمان دروغگویی کودک

درمان دروغگویی

شناخت علل
بايد بدانيم كه چرا كودك دروغ  مي گويد و چه انگيزه ها و موجباتي او را به دروغ وا داشته است! و هدف او از اين دروغ چيست!

نشان دادن ارزش راست گفتن

در وهله اول کودک باید دریابد که دروغگویی کار نادرست و ناپسند و راستگویی عملی با ارزش و پسندیده است. کودک باید ارزش راست گفتن را در عمل تجربه کند.

دادن آگاهي
پس از شناخت علت يا علل، زمان دادن آگاهي و اطلاعات لازم است. براي مثال كودكي كه در اثر اشتباه در بيان تخيل و واقعيت دروغي گفته است، بايد بفهمد كه واقعيت چيست و خواب و خيال چيست و به او بفهمانيد كه در بيان آن مسئله دچار اشتباه شده  است. به فردي كه در سن تشخيص است بايد تفهيم شود كه سخني را كه گفته، ناپسند بوده است و مورد قبول و پذيرش پدر و مادر و ديگران نيست و ممكن است روزي اين گونه سخنان زيان و خطر پديد آورند و باعث آبروريزي هايي شوند.

اجازه بیان احساسات
کودک باید احساسات خود را آزادانه ابراز کند. در صورتی که بیان احساسات باعث آزار و اذیت اطرافیان شود باید به کودک آموخت که به تدریج این احساسات را جایگزین احساسات خوشایند سازد و نباید برای احساسش تنبیه شود. برای نمونه اگر کودکی از برادر کوچکترش خوشش نمی‌آید باید به او اجازه داده شود که احساسش را بیان کند. 

 ايجاد محيط سالم
محيط خانه و تربيت كودك را از ريا و نيرنگ دور سازيد و آن ها را از دوستان دروغ گو، حتي آن هايي كه گاهي به شوخي دروغ مي گويند دور كنيد. چرا كه كودك است و جنبه نقش پذيري و تقليد دارد.

 رعايت انصاف
كودك شاهد بي انصافي هاي والدين است. او مي بيند كه پدر يا مادر در اثر اشتباه ظرفي از دستشان مي افتد و مي شكند و كسي نيست آن ها را مورد بازخواست قرار دهد، ولي همين كه نمونه اين لغزش توسط كودك انجام شود، او را به باد ناسزا گرفته، متهم به سربه هوايي مي كنند. در اين حالت چون كودك انصافي از پدر و مادر نمي بيند و از سوي ديگر مايل به شكست و تحقير شخصيت خود نيست، تن به دروغ مي دهد.

عفو و بخشش
در خانه و خانواده و تربيت فرزندان رعايت انضباط و ضوابط اخلاقي ضروري است ولي زياده روي در اين امر درست نيست. براي واداشتن طفل به راست گويي ضروري است در مواردي از بعضي لغزش ها كه گاهي خودمان هم مرتكب آن مي شويم، چشم پوشي كنيم و او را ببخشيم. حتي رعايت انصاف ايجاب مي كند كه او در مواردي كارهاي جزئي خود را كه علني كردن آن موجب شرم و حياست، از شما پنهان دارد. البته به شرطي كه مخالف با شرع و اخلاق نباشد.

 محدود كردن توقعات
از او انتظار نداشته باشيد كه همه خواسته هاي شما را برآورده كند و كاري كه شما در انجامش ناتوان هستيد و يا تنبلي تان مي آيد، آن را انجام دهيد، او برايتان انجام دهد.

ايمن كردن از مجازات
فرزندان ما بايد در خانه احساس آرامش و اطمينان كنند و مطمئن باشند كه خطاهاي بي اختيار بخشوده مي شود. تنبيه و سرزنش براي مواردي است كه تعمدي در كار باشد و تازه اگر در همان كار عمدي هم سخن راست گفته شود موجب تخفيف در عقوبت بايد باشد.

پند و اندرز
اين امر در كودكان بسيار موثر است چرا كه هنوز با فطرت خود فاصله چنداني نگرفته اند و هنوز درون و ضميرشان پاك و صاف است. بيان اين كه خدا از اين كار راضي نيست و آدم به جهنم مي رود، براي بازداشتن بچه ها از دروغ موثر است.

محبت كردن
به فرزندان بايد محبت كرد به گونه اي كه او گرمي و لذت آن را بچشد و احساس كند، وجود محبت سبب مي شود كه كودك نيازي به تظاهر و تصنع نداشته باشد و به دروغ و فريب رو نياورد. البته لازمه اين محبت آن است كه در مواردي لغزش او را ناديده بگيرند و اگر هم خطايي مستحق تنبيه انجام داد، او را ببخشند.

 هشدار به كودك
ما معمولا سعي داريم به كودك تفهيم كنيم كه راه او راهي درست و به صواب نيست كه اين سخنان براي همه كودكان قابل فهم نيست اگر چه كودك بايد از قبل بداند كه دوست داشتن والدين چه منافعي براي او دارد و دوست نداشتن چه زيان هايي. بعدها در سنين بالاتر مي توان به او گفت كه اين كار را خدا دوست ندارد و چيزي كه خدا دوست ندارد در مقابلش عقوبت و مجازات است و او از لذت ها و محبت ها در دنيا و آخرت محروم مي شود.

مچ گيري
در موارد حادتر مي توان موضع شديدتري گرفت و پس از بيان دروغ هايش، آن را به رخش كشيد و به او تفهيم كرد كه ما مي دانيم تو دروغ مي گويي. البته لازم است اين مرحله پس از همه تذكرات، اخطارها و اندرزها باشد و آن چنان نباشد كه در حضور جمعي صورت گيرد و او در اين زمينه احساس حقارت كند، چون هنگامي كه كودك خود را رسوا ببيند سر از كارهاي خطرناكي در مي آورد و دروغ گويي حرفه اي مي شود.

 تنبيه و تهديد
در مواردي كه هيچ يك از مواضع بالا سودي نبخشد و فايده اي ندهد، بهتر است از راه تهديد و يا تنبيه او را از دروغ گويي دور داريم كه البته اين راه، چندان عملي نيست و تنبيه  ما نشان مي دهد كه ديگر در تربيت، كار از كار گذشته است.