حداقل سیستم مورد نیاز:

OS: Windows 7 64-Bit / Windows 8 64-Bit
CPU: Intel® Core™ 2 Duo E8200 2.66 GHZ / AMD Phenom™ X3 8750 2.4 GHZ or better
Memory: 6 GB RAM
Hard Disk Space: 40 GB
Video: NVIDIA® GeForce® GTS 450 / ATI® Radeon™ HD 5870 or better
Sound: DirectX compatible sound card
DirectX®: DirectX® 11
Internet: Broadband Internet connection for Steam and Online Multiplayer

از سال ۲۰۰۸ شاهد این هستیم که هر نسخه از سری محبوب Call of Duty یا پسوند Modern Warfare داشته یا Black Ops. شرکت Infinity Ward بعد از تمام کردن قاطع داستان در نسخه سوم Modern Warfare بهترین موقعیت را داشت تا نفس تازه ای به این سری قدیمی بدمد. با ساخت Ghosts، این استودیو دنیای جدیدی را به ما معرفی می کند که پر است از شخصیت های جدید و بدین ترتیب سری بازی های «ندای وظیفه» وارد نسل جدید کنسول ها می شود. یکی از چیزهایی که این استودیو نتوانسته از پس آن بر بیاید این است که تغییر چندانی در المان های گیم پلی بازی دیده نمی شود و این به خودی خود نکته منفی محسوب می شود.

Ghosts حتی روی PS4 (و به احتمال زیاد روی Xbox One) هم حسی مانند دیگر بازی های سری Call of Duty القا می کند. هر کدام از این نسخه های قبلی حداقل یک ویژگی مثبت داشتند؛ برای مثال Modern Warfare 2 به خوبی مفهوم Killstreak را گسترده تر کرد و یا Black Ops II مراحل داستانی چند بخشی را برای اولین بار استفاده کرد. اما متاسفانه Ghosts ویژگی منحصر به فردی ندارد که مختص خودش باشد.

البته مدهای جدیدی برای بخش چند نفره وجود دارند؛ مد Grind بخش Headhunter بازی Halo را با بخش Kill Confirmed خود Call of Duty ترکیب کرده و برخی لحظات هیجان انگیز را به وجود آورده که در آن باید پلاک شناسایی افراد را جمع آوری کنید. مد Blitz هم سریع و لذت بخش است. در این مد بازی کنان باید در مناطق مشخص شده بدوند و از شر گلوله های دشمن هم در امان بمانند. یا مد Search and Rescue که نسخه تغییر یافته یکی از مدهای محبوب این سری است و به بازی کنان این امید را می دهد که بعد از کشته شدن هم دوباره به محل نبرد برگردند. این مدهای جدید می توانند بسیار سرگرم کننده و لذت بخش باشند ولی تنها چیزی که احساس می کنیم تفاوت پیدا کرده اند تنها نحوه امتیازگیری است.
Infinity Ward قبل از عرضه بازی زیاد روی محیط های قابل تخریب نقشه های چند نفره Ghosts مانور می داد اما این لحظات به سختی می توانند تاثیری قابل حس روی مسابقه بگذارند. ممکن است یک ایستگاه سوخت گیری گاز از بین برود، بعضی از درها باز یا بسته شوند یا قسمت های خاصی از دیوارها خراب شوند؛ اما مسئله اینجاست که این اتفاقات هیچ وقت چیزهای طبیعی و یا ضروری برای بهبود مبارزات به شمار نمی روند. بدون وجود هلی کوپترها، جت های جنگی و هواپیماها کوچک کنترل از راه دور که مدام روی سرتان در حال گشت و گذار باشند، در Ghosts خیلی کم اتفاق می افتد که چند ثانیه بعد از وارد شدن به نقشه (به اصطلاح Spawn شدن) کشته شوید.

یکی دیگر از بخش های چند نفره بخش Squads است که هدف بلند والایی را دنبال می کند ولی هنگام بازی کردن متوجه خواهید شد که چندان لذت بخش نیست. در این بخش بازی کنان این قابلیت را دارند که ۱۰ سرباز مختلف طراحی کنند که هر کدام اسلحه ها و مهمات جدا از هم دارند. این سربازان را می توان در چندین مد به بازی گرفت که در بیشتر آنها پای یک یا چند بازیکن واقعی هم در میان است و در بعضی دیگر نیز تنها سربازان کنترل شده توسط هوش مصنوعی حضور دارند. همان طور که قابل پیش بینی به نظر می رسد، سروکله زدن با چندین و چند منوی مختلف برای تنظیم سربازانی که توسط هوش مصنوعی کنترل می شوند حتی نزدیک به لذتی نمی شود که می توان هنگام بازی کردن دیگر مدها در خود میدان نبرد به دست آورد.

علی رغم بخش Squads که خوب از آب در نیامده، مد دیگری به نام Extinction اضافه شده که یک مد مشارکتی (Co op) بسیار خوب است. درست است که تنها به یک نقشه بزرگ محدود می شود ولی این که با سه نفر دیگر تشکیل یک تیم بدهید و با موج های موجودات بیگانه و لانه هایشان که با گذشت زمان سخت تر هم می شوند، مبارزه کنید، بسیار لذت بخش و سرگرم کننده است.

خوشبختانه یا متاسفانه شرکت سازنده نسخه قبلی یعنی Treyarch در ساخت بخش داستانی Black Ops II دست به انجام چندین ریسک مختلف زد که از جمله آنها می توان به انتخاب ها در طول داستان بازی، پایان های مختلف و مراحل نا امیدکننده Strike Force اشاره کرد. Infinity Ward به جای اینکه این مسیر را ادامه دهد تصمیم گرفت تا برای بخش داستانی Ghosts مسیر ساده تری را در پیش بگیرد. کاراکترهای جدید خالی از هر گونه شخصیت پردازی خوب هستند و داستان کلی هم آنقدر کلیشه ای است که به نظر می رسد یک قسمت از سری کمدی South Park باشد که می خواهد فیلم های اکشن را به تمسخر بگیرد. همه المان های اکشن های کلیشه ای در Ghosts وجود دارند: پدر سرسخت ولی مهربانی که دو پسرش تنها چیزهایی هستند که در کل دنیا دارد، صحبت های ملودرامیک قبل از مرگ و سربازی که زمانی یک سرباز نمونه شناخته می شده و حالا به آدم بدها ملحق شده است.

به همان اندازه که داستان احمقانه است، از داستان بازی لذت بردم و دلیلش هم همین احمقانه بودن است. Ghosts یک بازی اکشن بزرگ و خز است که هیچ تلاشی نمی کند تا بیشتر از آن چیزی که هست، خود را نمایش دهد. به جای پرداختن به جنبه های پیچیده تکنولوژیک سری Modern Warfare، داستان Ghosts خیلی ساده و در مورد منفجر کردن هر چیزی که سر راهتان بیاید است. کوتاه است و هیچ زمانی را در ساخت شخصیت کاراکتر ها تلف نمی کند و می خواهد هر چه سریع تر شما را به صحنه هیجان انگیز و پر از اتفاق بعدی از جمله صحنه تعقیب و گریز یا انفجار ایستگاه فضایی ببرد.

Call of Duty: Ghosts پتانسیل این را داشت که بیشتر از آن چیزی که در حال حاظر هست، باشد. به عنوان اولین شماره از این زیرعنوان روی کنسول های نسل جدید و اولین نسخه از یک برند جدید، بسیار نا امیدکننده بود که ببینیم حتی بیشتر از نسخه های قبلی شبیه یک عنوان معمولی از این سری است. هرچند حتی بدون آن ویژگی خاص که در موردش صحبت کردیم و بدون حس هویت، Ghosts هنوز هم یک بازی لذت بخش است و این را مدیون بدنه قابل اعتماد و صیقل داده شده Call of Duty است که در همه این سال ها شاهد آن بوده ایم.

حداقل سیستم مورد نیاز:

استارت بزنید!

وقتی بازی را اجرا می کنید. اولین چیزی که با آن برخورد خواهید کرد، صفحه ی منو ی بازی است که دست خوش تغییرات فراوانی نشده است و علاقه مندان به این سری، با بازی کردن نسخه ی قبلی MotoGP براحتی میتوانند با منو ی جدید خو گرفته و به آن مسلط شوند. شما با بخش های تک نفره، چند نفره و … مواجه خواهید شد که در هر کدام میتوانید به اشکال خاصی به موتور سواری بپردازید، با دوستان خود در سراسر جهان رقابت کنید و پروفایل مخصوص خود را داشته باشید که دست آورد های شما را حمل می کند. در زمانی که بازی مشغول آپدیت شدن است میتوانید کمی با بخش تک نفره ی بازی مشغول شوید.


وقتی وارد گزینه تک نفره می شوید، ابتدا بازی به شما اجازه می دهد تا نوع مسابقه، نوع موتور، نقشه مورد علاقه، آب و هوا، تعداد بازیکن و … را مشخص نمایید و بعد از اتمام مراحل تنظیمات مسابقه، بازی شما را به بخش شروع مسابقه هدایت خواهد کرد. قطعا اولین چیزی که در ذوق شما میزند، بعد از منو ی تکراری، زمان لودینگ بسیار بالای بازیست که به دو بخش لودینگ شهر، پیست و اجزای آن، و لود موتور ها و موتور سواران تقسیم می شود. در وقفه ای که در بین این لودینگ ها بوجود می آید، بازی، ویدئویی یک دقیقه ای و البته واقعی از محل برگزاری مسابقه، مکان های معروف و دیدنی شهر و تصاویری از مردمان شهر به شما نشان خواهد داد که قطعا لذت بخش خواهد بود اما بعد از آن دوباره محکوم به دیدن عکس موتور ها و مشاهده ی بارگذاری بعدی هستید! البته در این بین به شما آخرین اخبار مربوط به مسابقات MotoGP، رکورد راننده ها و از این قیبل اطلاعات نشان داده خواهد شد که هرگز قابل بروز رسانی نیستند. بعد از گذشت زمان نسبتا زیادی، حالا وارد بازی شده و با دوربین اول شخص، میتوانید گاراژ خود را ببینید. گرافیک نه چندان بالای بازی از همین حالا شما را به فکر فرو خواهد برد.عوامل و همکاران شما مشغول آماده سازی اجزای مختلف و کار کردن هستند که در این حین شما میتوانید با کشاندن دوربین روی موتور خود که روبروی شماست، بازی را آغاز کنید.

در بازی تعداد بسیار زیادی موتور سیکلت در کلاس های Moto 1 – 3 و MotoGP وجود دارد که می توانید با هر موتوری در هر سطح دلخواه مسابقه دهید. و گیم پلی بازی اما بر خلاف گرافیک، فیزیک ِ قابل قبول و البته باگ هایی دارد. کنترل بازی همچنان مانند نسخه ی قبل، ساده و آسان است البته نه کاملا آسان. حال در زمانی که در پیچ ها مشغول دور زدن هستید باید بیش از پیش مراقب از دست دادن کنترل موتور باشید زیرا سرعت بالا در هنگام دور زدن یا دور های خیلی بزرگ باعث زمین خوردن شما و از دست دادن تسلط از روی موتور خواهد شد. البته بازی در زمان هایی که لازم به ترمز یا گاز دادن بیشتر باشد، میتوانید از خطوط روی زمین که در رنگ های مختلف قرمز، آبی و زرد هستند کمک بگیرید. راننده ی موتور شما در سرعت های بالا برای حفظ “ایرودینامیک” بهتر موتور، حالت دراز کش گرفته تا شتاب موتور بیشتر شده و برخورد هوا تاثیری بر سرعت موتور نداشته باشد. زمانی که بر زمین می افتید، دست و پای راننده در هنگام تلاش برای برخاستن، در زمین فرو می رود که اصلا برای یک گیمر جالب توجه نخواهد بود. هوش مصنوعی بازی در هر سطحی که باشید، راضی کننده نخواهد بود زیرا هم بازی های شما اصلا نمیتوانند جایگاه خود را حفظ کنند و شما به راحتی میتوانید به جایگاه نخست دست پیدا کنید. اکثر موتور سوار ها در یک خط بدون انحراف های قابل توجه رانندگی می کنند و در این بخش کاملا میتوان ضعف هوش مصنوعی آنان را متوجه شد. میزان خسارت وارد شده به موتور نیز با توجه به اینکه شما تصادف های آنچنانی نخواهید کرد، بیشتر از حد معمول به نظر می رسد و از نکاتی می باشد که گیم پلی بازی را ضعیف، یا آن را زیر سوال می برد.

برگه هایی که به شما اطلاعاتی اعم از مکان، نقشه، میزان خسارت و … را نشان می دهند نیز در کنار سادگی و قابل فهم بودن، از گرافیک مناسب و استانداردی برخوردار هستند که می تواند کنترل شما را به تمامی اطلاعات را میسّر کند. زمانی که تغییری در روند بازی اعم از: تغییر مکان موتور سواران، میزان وقت و … پیش آید همین برگه ها به شما اطلاع رسانی خواهند کرد که می تواند مفید واقع شوند. HUD بازی اما از گرافیک مناسبی برخوردار نیست و بیشتر مانند بازی های قدیمی می ماند تا یک بازی نسل هشتمی. در حالی که کمبود و نیاز به تلاش بیشتر برای بهبود کیفیت آن کاملا مشهود می باشد. همان طور که گفته شد، در صفحه ی بازی شما برگه ای وجود دارد که میزان آسیب وارد شده به موتور را به شما اطلاع رسانی خواهد کرد، اما این آسیب ها چه قدر است؟ امکان دارد بازی برای شما بر اثر تصادفی کوچک یا زمین خوردنی جزئی، خسارتی بالا تشخیص دهد که از نقاط ضعف بازی و کم کاری سازنده محسوب می شود. شاید از بازی ای در این کیفیت انتظار “باگ” های زیادی می رود اما بر خلاف انتظار، نقطه ضعف های اصلی رانندگی شما از تعداد انگشتان دست کمتر خواهد بود. برای مثال ممکن است درمواردی، با تصادف های خفیفی زمین بخورید و از این قیبل اشکالات و غیر از این مورد خاصی مشاهده نشده است. صداگذاری در بازی نه نکته ی مثبتی دارد و نه نکته ای منفی و فقط در صدای موتور ها خلاصه می شود و این طور که به نظر می رسد، صدای موتور ها تفاوتی ندارند که شما بدون توجه به آنها متوجه بشوید و فقط موتور های در کلاس های متفاوت کمی صدای متفاوتی نیز دارند که البته با کیفیت هستند.

اما اگر بخواهیم به گذشته ی این سری نگاهی کنیم، جدا از نسخه ی فعلی ِ بازی، سازنده هایی چون THQ، Namco و Capcom که عناوین پرطرفداری چون Saints Row و Resident Evil را در کارنامه ی خود دارند، ساخت و توسعه ی تعدادی از نسخه های بازی را عهده دار بوده اند. این توسعه دهنده ها، نام های بزرگی هستند و اکثر عناوین آنها، در بین گیمر ها جای باز کرده است اما ظاهرا این برند MotoGP است که در صنعت بازی های کامپیوتری، میل “خوب” شدن را ندارد. بازی هایی که در سبک خود تک و تنها هستند، باید امید بیشتری به فروش داشته باشند چون طرفداران آن سبک، انتخاب و گزینه ی دیگری ندارند اما MotoGP واقعا در حد و حدود یک بازی که طرفدار خود را “طرفدار” و راضی نگه دارد نیست. میتوان با کمی ارفاق و با توجه به اینکه توسعه دهنده ای چون Capcom، روزی بالای سر این سری بوده است آن را به عنوان یک بازی معمولی یاد کنیم ولی MotoGP، هیچ گاه، حداقل تا به امروز، یک بازی عالی نبوده است.

وسعتی فوق العاده همراه با جزئیات پایان ناپذیر

یکی از نکات مهم و مثبت این نیای بزرگ، جزئیات شفاف و فوق العلاده آن که قابل مشاهده و یا در بعضی از مواقع قابل استفاده است! البته قابل ذکر است که تا حدودی به دلیل وجود طرح های مبهم شرکت BioWare و همچنین صرف زمان زیاد برای رفع مشکلاتی مانند باگ، باعث شد این عنوان در برخی از نکات دیگر و جزئی مقداری ضعف داشته باشد. البته با وجود این ضعف های جزئی عنوان Inquisition باعث شد باری دیگر خوش آمدی به عناوین و نیز خودِ سبک RPG بگوید، که توسط بازی های معروفی چون Dragon Age: Origins و Star Wars: Knights of the Old Republic پایه ریزی و ایجاد شده است.

در عنوان Dragon Age: Inquisition  شما تنها رهبر یک سری ماجراجویان نیستید در این سرزمین بسیار بزرگ نیستید، ولی یکی از مهم ترین وظایف شما در همین زمینه کنترل گروه خود در سرزمین های مختلف با وجود جنگ های مختلف مردی و نزاع های سیاسی می باشد. به معنی واقعی کلمه، در یک مسیر به عنوان یک سرپرست و رهبر شما وظیفه دارید برای گروه خود در برخی از مواقع برای حفظ جان و سلامتی آن ها حتی یک سوارخ بزرگ از آسمان، برای عبور از آن، ایجاد کنید! در این عنوان سازمان های مختلف شما دارای بخش های حرکتی زیادی برای کنترل و رهبری است، اما برخی از اقدامات عمده مانند به سراغ مناطق جدید رفتن و یا انجام ماموریت های جدید داستان نیاز به قدرت دارد. یکی از مرکزی و مهم ترین منابع که در آن می توان کار های مختلفی انجام داد و خود را برای ماموریت های مختلف آماده سازی کرد در عنوان Inquisition، نه منطقه بزرگ می باشند. این واقعاً فوق العلاده است، که در یکی از این مناطق در حال تمرین کردن و یا آماده ساختن خود باشید و یا در حین انجام یک ماموریت فرعی، و به صورت کاملا مستقیم و ناگهانی توسط این مرحله آموزشی یا ماموریت فرعی وارد داستان اصلی گیم پلی و این عنوان، یعنی عنوان Dragon Age: Inquisition  شوید.

در عنوان Inquisition برخی از مناطق برای سفر و یا گشت گذار محدود می باشند، حتی برخی از راهرو های موجود در این عنوان! برای مثال اگر پای خود را از مرز انتخاب و یا محدود شده عبور دهید سریعاً وارد گودال های ماسه ای خواهید شد که از زمین دهاب باز خواهند کرد! لازم به ذکر است که در این عنوان شما فرقی نمی کند شکاف های “demon-spawning” در این عنوان را بسته باشید و یا ذرات ریز پنهان (Hidden Shards) پیدا کرده باشید. زیرا در این عنوان مشاهده خواهید کرد که چه این اعمال را به مقدار زیاد انجام بدهید و یا از آن ها به راحتی بگذرید در گیم پلی شما تغییر چندانی صورت نخواهد گرفت، به غیر از اینکه زمان بیشتری را سرم گرم این عنوان خواهید بود. التبه مطمئن باشید که انجام دادن و یا ندادن این کار ها مقداری را از درصد گیم پلی شما کم نخواهد کرد. با انجام دادن این فعالیت های فرعی در این عنوان می توانید خود را از یک جنگجوی ساده و تازه کار به یک جنگجوی ماهر و پرتجربه برسانید و یا ارتقا بدهید. همچنین به وسیله ی این فعالیت های فرعی می توانید خود را به درجه نگهبان مناطق و مردم نیز تغییر بدهید. یکی از دلایل حجم زیاد بازی یا میزان زیادی از حجم این عنوان، همین فعالیت های فرعی می باشند که شما را نیز به درجه های فرعی هم خواهند رساند و تنها کمک کمی را در بخش های اصلی به شما خواهند کرد. البته خوشبختانه در این میان یکی از نکات مثبت بین تمامی فعالیت و ماموریت های فرعی و همچنین بزرگی سرزمین ها، وجود نقشه ای کامل می باشد که به شما این اجازه را می دهد به راحتی محتویات اضافی درون بازی را پیدا کنید، هدف های اصلی خود در داستان را مشخص کنید و…
مقدار تعادل در بین برخی از مناطق مختلف و وسیع بازی مانند Ferelden و Orlais کاملاً تنظیم و “بالانس شده” است. این تعادل باعث شده تا تمامی مناطق بازی از محیط های مختلف و منحصر به فرد بهره مند شده باشند. این مناطق منحصر فرد شامل وجود انواع مختلف مسیرهای باریک و گودال های مختلف و… هستند.

مسیر های مختلف شما چه در حین انجام ماموریت های فرعی و چه در حین انجام ماموریت های اصلی کاملاً مشخص می باشد. در صورتی که در مراحل اصلی بازی با منطقه یا مسیری بر نخورید، مطمئناً با خاصیت کنجکاوری خود بعد از مراحل داستانی سراغ چنین مناطقی خواهید رفت. این یکی از خاصیت های فوق العلاده بازی Dragon Age: Inquisition در زمینه طراحی مناطق مختلف است. در زمان حرکت در مسیر های مختلف چنان چه در حال انجام ماموریت داستانی بازی باشید هم با دشمنان اضافی، گیاهان زنده عجیب غریب و خطرناک، حیوانات وحشی و… ملاقات و “مبارزکی” خواهید داشت! پس با این حال در زمان راه رفتن و یا قدم زدن در جنگل ها و مسیر های مختلف این عنوان باید تمامی حواس خود را جمع کرده تا در صورت حمله‌ی یکی از دشمنان آسیب زیادی نبینید. تله های مختلف از دیگر عواملی هستند که باعث دردسر شما در سفرهایتان خواهند شد.

 در عنوان Dragon Age: Inquisition به هیچ وجه به میزان هماهنگی و خاصیت تقسیم شدن مراحل به قسمت های مختلف به صورت اتفاقی پی نخواهید برد. علاوه بر این در مراحل شاهد گفت گو و صداگذاری های عالی هستید. همچنین این عنوان مانند دیگر عناوین RPG شامل زیرنویس گفت گوها با جزئیات بیشتری می شود. هر دشمنی را که در این عنوان می کشید kill task خود بر روی صفحه اصلی بازی می توانید مشاهده کنید. kill task تنها نشان دهنده ی دشمنان کشته شده توسط شما نیست. در این قسمت با طراحی عالی می توانید شما حتی میزان حیوانات، موجودات عجیب غریب شکار شده و کشته شده را نیز مشاهده کنید. این قسمت باعث شده بازی Inquisition را به عنوانی پر جزئیات تبدیل کند. میزان دقت تیم سازنده در چنین جزئیاتی درون بازی واقعاً تحسین برانگیز است و باعث شد من نیز حیرت زده شوم.

کشاورزان با به اتمام رساندن بخش Cursory Task می توانند ماه های بیشتری را برای خودشان باز کنند و وارد مسابقات بیشتر شوند. داشتن صحبت و یا گفت گو با NPC های معمولی در این بازی گاهی شما را به سمت پاداش های زیادی در این عنوان می کشد (Bounses). در این عنوان شما به سختی می توانید درک کنید که حتی کوچک ترین عمل شما باعث می شد تجربتان در قسمت داستانی و فرعی تغییر کند. این امر به شما هدف بیشتری برای جمع کردن امتیازات می دهد. علاوه بر این بر اساس و کمک این امر شما شوق بیشتری برای سفر به مناطق دور دست نیز پیدا می کنید. با سفر کردن به مناطق دور دست میزان فعالیت های “scrapping” شما نیز بیشتر و پرشورتر خواهد شد.

البته قابل ذکر است که انجام “scrapping” در این عنوان خیلی سخت نیست، ولی با کمک برخی خاصیت های مثبت بازی این امر نیز پر هیجان و ساده تر خواهد شد. سیستم نگاه تاکتیکی در عنوان Inquisition به شما این اجازه را می دهد بازی را متوقت کنید و به نیروهای خود دستور دهید. اگر به یاد داشته باشید این قابلیت را نیز در بازی Dragon Age: Origin بر روی نسخه PC تجربه کرده ایم. دسترسی به این قابلیت کمی دشوار و زمان بر است، به خصوص زمانی که دوربین به صورت معمولی و آرام با شما حرکت نمی کند. اما در حین حال زمانی که شما نزدیک گریپ ها در این عنوان می شوید، این قابلیت ابزاری بسیار قدرتمند و پرکاربرد برای هماهنگی در کار شما می شود. در عنوان Inquisition می توانید به عقب بازگردید و برای دشمنان over-zealous خود تله های زیادی را کار بگذارید. از این تله گذاری می توانید در مسیر حرکت به سوی منطقه جنگی برای کسب امتیاز بیشتر استفاده کنید. مواد منفجره “orchestrate” این قابلیت را دارند تا میان اعضای مهمانی و یا جنگ کومبوهای مختلفی را ایجاد کنند و خیلی قابلیت‌های دیگر. عنوان Inquisition کاملاً گیم پلی خود را مرتبط به بازی های اولیه شرکت BioWare با وجود قابلیت های “flashier”، “action-oriented” مانند Dragon Age 2 و سری بازی های Mass Effect کرده است. ( قابلیت های ذکر شده در این دو عنوان حضور داشته اند.) دلیل این ارتباط و هماهنگی هم این است که در هنگام انجام دادن کومبات احساس زدن مشتی کاملا کنترل و تنظیم شده را دارید، همچنین صداهای کاملاً مرتبط و هیجان انگیز باعث شده کومبات های جالبی در این بازی تجربه کنید و لذت بیشتری از انجام حرکات مختلف ببرید.
عنوانی نه چندان بدون نقص…

مانند دیگر بازی های قبلی شرکت BioWare، عنوان Inquisition نیز بدون مشکلات مختلف فنی نیست. برخی سکانس های دیالوگ دار گاهی اوقات هنگ کرده و متوقت می شوند، رابط عناوصر و قابلیت های مختلف بازی ناگهان متوقف می شود و همچنین برخی از صدا ها در حین سکانس های مبارزه در هنگام جنگ قطع می شوند. با عرضه بروزرسانی و بهینه ساز روز اول این مشکلات باید برطرف شود، پس اگر شما قصد تجربه بازی بدون نصب کردن آپدیت را دارید مطمئناً به مشکل خواهید خورد.

در داستان عنوان Inquisition، دچار سردرگمی خواهید شد. اوایل داستان به صورت مبهم شروع می شود و هیچ وقت در تمامی مراحل این خاصیت منفی را از دست نمی هد! تیم های سازنده Dragon Age  از لحاظ درست کردن داستان هایی مبنی بر تاریخ های معروف استعداد خوبی، نسبت به مرور زمان دارند، اما عنوان Inquisition فاقد ادامه دار شدن این خاصیت مثبت شرکت BioWare و تیم های بازی سازی آن شد. ضربان ها و حوادث داستانی جالبی در این عنوان وجود دارد، ولی اما این قسمت ها چگونه و چطوری می توانند با دیگر قسمت های داستانی نا موفق هماهنگ و متصل شوند. باعث تأسف است. زیرا در بخش های دیگر شخصیت پردازیِ شخصیت های اصلی این عنوان به خوبی انجام شده؛ به ویژه شخصیت Dorian، کسی که دارای کشمکش و درگیری های خانوادگی است و لحظات احساسی زیبا و واقعی ای را برای شما در داستان ارائه می کند. البته قابل ذکر است که، پس از گذشت مدتی داستان بازی روند بهتری را پیدا می کند و به اوج خود می رسد. در این عنوان من به مردی که در داستان دست داشتند را دقت زیادی کردم، و این دقت باعث شد با مردم رابطه ی خوبی را پیدا کنم. البته این روابط در طی زمان و گذشت مدتی از داستان از ذهن شما به آسانی پاک خواهد شد و برخی از مردم را فراموش خواهید کرد. در این عنوان اتاق ها و قسمت هایی وجود دارد. بر فرض مثال در قسمتِ “اتاق جنگ” شما می توانید Mini Game های جالبی را تجربه کنید که بر میزان ساعات گیم پلی این عنوان افزوده است. در قسمتِ “اتاق سلطنت” من فقط نشستم و برخی از ماموریت های مربوط به قضاوت در مورد مسائل مختلف را گذراندم. “در مورد چه کسی قضاوت کنم؟ چه کسی را می توانم تبعید کنم؟ به چه کسی می توانم فرصت دوباره ای بدهم؟” جواب این پرسش ها را شما با انجام دادن روند داستانی و شناختن شخصیت های مختلف می توانید دریابید و امر مورد نظر خود را صادر کنید.

یکی دیگر از کارها ای که می توانید پس از به پایان رساندن بخش داستانی Inquisition انجام بدهید، تجربه بخش زیبای آنلاین co-op می باشد، که شما در آن می توانید شخصیت های مورد نظر و مورد علاقه خود با سطح های مختلف انتخاب کنید و با دوستان خود به انجام ماموریت های جدید بپردازید. این بخش نیز شامل کومبات های هیجان انگیز بخش Campain، و همچنین سیستم کامل شکار و کشتن با تمامی جزئیات و قابلیت ها می شود. این بخش به میزان زیادی بر روی شما و روند بازی کردنتان تأثیر خواهد گذاشت. شما این بخش را با خاصیت های منحصر به فرد خود در بخش Single Player نیز می توانید تجربه کنید.

 کلام آخر

زمانی که شما وارد بازی بشوید، پس از ساختن اولین اژدها؛ تعجب خواهید کرد و در میزان جزئیات اژدهای خود به صورت حیرت زده ای خواهید ماند! یکی از دلایلی که بر میزان ساعات گیم پلی عنوان Inquisition وسعت زیاد دنیای این بازی می باشد. این وسعت دارای جزئیات پایان ناپذیر و زیادی می شود. به طوری که در منطقه به منطقه دنیای این بازی شاهد ماموریت های فرعی، ماموریت های شکار، آشنایی با دیگران، آشنایی با شخصیت ها و… خواهید بود. با تجربه این عنوان درک خواهید کرد که یک عنوان، مخصوص عنوانی بر پایه RPG به هیچ وجه فقط به قسمت داستان خود وابسته نیست. بعد از به پایان رساندن بخش داستانی، درهای بزرگی بر روی شما باز خواهد شد که پس از عبور از آن ها جهانی بی اتنها را مشاهده خواهید کرد. عنوان Dragon Age: Inquisition بازی ای کاملاً فوق العلاده و بدون مشکل نیست، ولی با تمامی تلاش سعی بر این دارد تا ریشه های اصلی سبک RPG را برای شما به نمایش در بیاورد، که در این امر این عنوان موفق بوده است.

داستانی پیشرفته

در سبک شوتر اول شخص هیچ عنوانی وجود ندارد که همچون Call of Duty دارای یک داستان بسیار جذاب و شخصیت پردازی عالی باشد. در واقع مهم ترین وجه تمایز سری Call of Duty با سایر عناوین شوتر نظیر Battlefield در زمینه ی داستانی و پرداخت شخصیت ها است. بدون شک داستان سه گانه ی MW هیچگاه از ذهن طرفداران پاک نخواهد شد و همچنین داستان خارق العاده و جذاب دو نسخه ی Balck Ops نیز همچنان یکی از برترین داستان ها در دنیای بازی های رایانه ای است. با چنین پیش زمینه ی محکمی، انتظار می رود که Advanced Warfare نیز دارای یک داستان جذاب باشد که در کل نیز این چنین است و داستان این نسخه شما را راضی می کند. بازی در سال ۲۰۵۴ آغاز می شود و بازیکنان در نقش یکی از سربازان ارتش ایالات متحده ی آمریکا یعنی Jack Mitchell قرار می گیرند. در این زمان، تکنولوژی نقش بسیار مهمی در ارتش ایفا می کند و سربازان با استفاده از پوشش ویژه ای به نام EXO دارای قدرت و توانایی بیشتری هستند. Mitchell همراه با دوست صمیمی خود یعنی Will Irons و گروهبان Cormack وظیفه دارند تا به سئول، پایتخت کره جنوبی بروند و از این شهر در برابر حمله ی ارتش کره ی شمالی دفاع کنند. در واقع داستان بازی با یکی از مهم ترین کشمکس های سیاسی عصر حاضر یعنی تنش میان کره ی شمالی و کره ی جنوبی آغاز می شود و بر اساس اعتقاد نویسندگان داستان، در آینده سرانجام این دو کشور وارد جنگ می شوند. Mitchell و گروهش وظیفه دارند تا به یک تیم دیگر کمک کنند تا Gunship های کره ی شمالی را نابود سازند. آن ها دیر می رسند و متوجه می شوند که تیم دیگر همگی کشته شده اند اما گروهبان Cormack به انجام این کار مصمم است و به تیمش دستور می دهد تا آن ها این کار را انجام دهند. تیم موفق می شود اما در آخرین لحظه دسته Will Irons در Gunship گیر می کند و Mitchell نیز نمی تواند به او کمکی کند. در انفجار Gunship، دوست صمیمی وی یعنی Will کشته می شود و دست چپ Mitchell نیز قطع می شود و او به اجبار از خدمت در ارتش معاف می شود در حالی که احساس شرم می کند که چرا نتوانسته صمیمی ترین دوستش را نجات دهد. در مراسم خاکسپاری Will، با پدر وی یعنی Jonathan Irons با نقش آفرینی کوین اسپیسی آشنا می شود. Jonathan Irons به او می گوید که Will همواره از وی به عنوان بهترین دوستش یاد می کرده و حال او می خواهد به Mitchell یک شانس دوباره بدهد. وی به Mitchell پیشنهاد عضویت در کمپانی نظامی خصوصی خود یعنی Atlas را می دهد و به او می گوید که می تواند در آنجا با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته، جایگزینی برای دستش پیدا کند. با پیوستن Mitchell به کمپانی Atlas داستان اصلی بازی آغاز می شود. در واقع شخصیت های اصلی داستان نظیر Gideon و Ilona در این زمان به داستان اضافه می شوند. اولین ماموریت Mitchell نجات نخست وزیر نیجریه از دست گروهی تروریستی موسوم به KVA به رهبری فردی به نام Hades می باشد. آن ها نسخت وزیر را نجات می دهند اما متوجه می شوند که هدف Hades نخست وزیر نبوده است بلکه وی به دنبال مهندس تکنولوژی بوده که با نخست وزیر در یک اجلاس دیدار داشته است. آن ها مهندس را نجات داده و به Jonathan Irons تحویل می دهند. Gideon اعتقاد دارد که KVA بزرگی از چیزی است که نشان می دهد و نقشه های بزرگی در سر دارد. همین اتفاق نیز رخ می دهد و این گروه تروریستی حملاتی هسته ای به نقاط مختلف جهان انجام می دهند و جهان را به مدت ۴ سال فلج می کند. تمام دولت ها و ارتش ها ضعیف شده اند و حال این Atlas است که در جهان حکمرانی می کند.

پیش زمینه ی داستانی بازی بسیار جذاب است و شما را با خود همراه می سازد. البته در همان اواسط بازی تصور می شود که داستان بازی رو به پایان است اما یک پیچش فوق العاده در داستان بازی باعث می شود تا هیجان آن دو برابر شود. البته اگر اخبار بازی را دنبال کرده باشید و بدانید که شخصیت Jonathan Irons چه نقشی در داستان بازی دارد، شاید خیلی راحت بتوانید حدس بزنید که چه اتفاقی در پایان بازی رخ خواهد داد اما مسیر رسیدن به این پایان، بسیار جذاب است. بر خلاف سایر نسخه های این سری که تنوع محیطی چندانی نداشتند، Advanced Warfare در نقاط مختلف جهان، دنبال می شود، سئول، نیجریه، واشنگتن، دیترویت، یونان، بغداد جدید، بغارستان، سان فرانسیسکو و بانکوک بخشی از مکان هایی هستند که بازی در آن ها جریان دارد. بر خلاف نسخه های پیشین که دارای تعداد مراحل کمی بود، این نسخه دارای مراحل بیشتری است اما افزایش تعداد مراحل باعث شده تا زمان برخی از مراحل نظیر مرحله ی پل Golden Gate بسیار کم باشد. یکی از تغییرات مثیبت بازی در بخش داستان، صحبت کردن Mitchell در میان پرده های سینمایی بین مراحل است که باعث می شود تا زوایای مختلف داستانی بهتر مشخص شوند. Troy Baker مشهور با صدای خود به Mitchell جان بخشیده است ولی ایده ی صحبت کردن شخصیت اصلی، هنوز نیاز به کار دارد. شخصیت فرعی اصلی بازی یعنی Gideon نیز همانند سایر شخصیت های فرعی این سری، از شخصیت پردازی مناسبی برخوردار است که البته نباید از بازی خوب Gideon Emery در نقش وی چشم پوشی کرد. اما بدون شک قوی ترین شخصیت بازی Jonathan Irons می باشد که به واسطه ی نقش آفرینی جذاب کوین اسپیسی و همچنین ویژگی های شخصیتی خود، توانسته به خوبی جای خود را در بازی باز کند. اسپیسی که در سریال جذاب House of Cards نیز نقش یک سیستمدار قدرت طلب را بازی کرده است، به خوبی توانست به این شخصیت جان بدهد. داستان Advanced Warfare پردازش خوبی دارد اما کمی ساده لوحانه پیش می ورود و پایان آن نیز از میانه های بازی مشخص است و همین نکته است که کمی به این بخش ضربه زده است. پایان بندی بازی نیز کاملا باز است و این جمله ی Mitchell که (( این تنها آغاز راه است )) نشان می دهد که به احتمال بسیار زیاد نسخه ی دوم این عنوان نیز ساخته خواهد شد.

نبرد های پیشرفته

گیم پلی Advanced Warfare تفاوت های بسیاری زیادی با سایر شوتر های عصر حاضر دارد. بازی در مقطعی از زمان دنبال می شود که تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده است و به همین دلیل در ارتش ها حرف اول را می زند. مهم ترین تغییر بازی که زمینه ی ایجاد تغییرات دیگر را نیز فراهم کرده است، پوشش EXO است. این پوشش که نمونه ی آن را پیش از این در فیلم Elysium نیز دیده شده است، یک تکنولوژی حقیقی است که اکنون در مرحله ی آزمایش قرار دارد و قرار است به زودی استفاده از آن در ارتش آمریکا آغاز شود. تیم سازنده در واقع از طرح های آزمایشی در ارتش ها بهره برده است و به آن ها جان بخشیده است. به وسیله ی این پوشش، توانایی پرش های بلند یا Boost Jump و ضربات محکم به بازیکنان داده می شود. همچنین توانایی های دیگری نظیر آهسته کردن زمان برای مدت کوتاهی و سپر نانو نیز به وسیله ی همین پوشش به بازیکن داده می شود.  تجهیزات و اسلحه های بازی نیز بسیار پشرفته تر هستند. IMR ،Bal-27، AMR9 و HBRA3 از جمله سلاح های موجود در بازی هستند. بدون شک جذاب ترین اسلحه ی بازی IMR است که این توانایی را دارد که بدون خشاب گذاری، خود فشنگ تولید کند. در واقع شما در حین مبارزه نیازی به تعویض خشاب ندارید که این نکته باعث افزایش بیش از پیش سرعت گیم پلی شده است. البته فشنگ های شما پس از مدتی به اتمام می رسند اما شما به جای خشاب گذاری یک اهرم در اسلحه را جا به جا می کنید تا فشنگ های تولید شده توسط مخزن وارد اسلحه شوند تا بتوان از آن ها استفاده کرد. در این اسلحه مخزنی با نام Liquid Matter که وظیفه ی ساخت فشنگ ها را بر عهده دارد.
تعدادی از اسلحه های موجود در بازی

نارنجک ها نیز در بازی به ۲ دسته ی Smart و Tactical تقسیم می شوند. نارنجک های Smart همانطور که از نامشان پیدا است، هوشمند هستند و خود دشمن را یافته و به سمت وی حرکت می کنند. نارنجک های Tactical به ۳ دسته ی Flash، EMP و Threat تقسیم می شوند.  برای پرتاب نارنجک های Tactical، ابتدا نارنجک ها در دست Mitchell قابل تغییر حالت هستند و سپس می توان آن ها را پرتاب کرد. نارنجک های Threat یکی از نارنجک های جدید این عنوان می باشند که می توان به وسیله ی آن ها مکان دشمنان را مشخص کرد. کی از تغییرات جزئی بازی نسبت به نسخه های قبلی محل نشان دادن تعداد فشنگ ها و نارنجک ها است. بر خلاف اکثر عناوین شوتر که این اطلاعات را در گوشه ی سمت راست بازی نمایش می دهند در این بازی تعداد فشنگ ها بر روی اسلحه و تعداد نارنجک ها در سمت چپ آن نمایش داده می شود.

از جمله دیگر تجهیزات موجود در بازی انواع وسایل نقلیه نظیر بالگرد، نوعی تانک، قایقی پیشرفته و Hoverbike است که کنترل هر یک از آن ها هیجان زیادی به بازی بخشیده است. Mute Charge نیز یکی دیگر از تجهیزات موجود در بازی است که با ایجاد یک پالس الکترو مغناطیسی زمان را آهسته می کند. Mag Gloves نیز نوعی خاص از دستکش است که پیش از این نمونه ی آن در فیلم ماموریت غیر ممکن ۴ دیده شده است و به کمک آن می توان از ساختمان ها بالا رفت.  Grappling Hook نیز یکی از تجهیزات جالب و کاربردی بازی است که یک قلاب انداز است. وجود این تجهیزات پیشرفته باعث شده تا گیم پلی از شیوه ی یکنواخت خود فاصله بگیرد و شما را با خود همراه سازد. طراحی مراحل بازی یکی دیگر از نقاط قوت گیم پلی است. تمام مراحل مختص به شلیک گلوله مداوم نمی باشد و مراحل متنوعی از پرش روی سقف اتوبوس ها و مخفی کاری گرفته تا فرار در بغداد در بازی گنجانده شده است. برای مثال سازندگان برای مراحل اندک مخفی کاری بازی نیز قابلیت های جدیدی نظیر سوت زدن و کشیدن دشمنان با Grappling Hook را قرار داده اند. صحنه های سینمایی و دکمه زنی که یکی از نماد های این سری است نیز در بازی وجود دارند و اینبار نقش پر رنگ تری ایفا می کنند و  Advanced Warfare را به یک اکشن هالیوودی تبدیل کرده اند. همانطور که گفته شد، تنوع مراحل بازی عالی است و شما را خسته نمی کند. یکی از بهترین مراحل بازی، مرحله ای است که در شهر میشیگان دنبال می شود و حال و هوایی همچون بازی های ترسناک دارد. در واقع تیم سازنده ادای دینی به ساخته ی قبلی خود یعنی Dead Space در این مرحله داشته اند.

در بازی سیستم جمع آوری امتیاز نیز وجود دارد که البته محدود است و پاداش آن نیز آپگرید کردن EXO است. همین سیستم محدود آپگرید نیز باعث جذاب شدن بازی می شود زیرا با جمع آوری امتیازات لازم می توان EXO قدرتمندی داشت که به بازیکن توانایی بیشتری در مقابله با دشمنان می دهد. البته خود بازی نیز به مرور قابلیت های بیشتری به EXO اضافه می کند که از جمله ی آن ها قابلیت ناپدید شدن است. شاید تصور شود این قابلیت ها به طور نا محدود قابل استفاده هستند ولی EXO دارای باتری معینی است و در صورت استفاده بیش از حد، باتری وی به پایان می رسد. برای مثال همین قابلیت نا پدید شدن از باتری EXO می کاهد و باید در فواصل زمانی کوتاه آن را غیر فعال کرد تا باتری مجددا شارژ شود.

گیم پلی Advanced Warfare تغییرات بسیار مثبتی نسبت به نسخه های پیشین داشته است و این را مرهون استفاده از تکنولوژی های جدید در بازی است. بدون شک اگر بازی در آینده دنبال نمی شد، امکان استفاده از این تجهیزات در گیم پلی وجود نداشت و باز هم شاهد یک گیم پلی تکراری می بودیم. با این حال گیم پلی Advanced Warfare در مراحل پایانی کمی تکراری و خسته کننده می شود ولی با این حال در دیدگاه کلی بسیار عالی است و تنوع مراحل بازی و همچنین وجود صحنه های سینمایی متعدد باعث می شود تا هیچگاه هیجان بازی کاسته نشود.

چشم انداز پیشرفته

مهم ترین انتقاد ها از نسخه های اخیر سری Call of Duty به ویژه دو نسخه ی Black Ops 2 و Ghosts، مربوط به گرافیک کم این دو بازی و عدم بهینه سازی آن ها بود. Advanced Warfare کاملا بر خلاف این دو نسخه می باشد و دارای یک گرافیک نسل هشتمی است و به خوبی بهینه سازی شده است. البته نباید پورت ضعیف بازی بر روی کنسول های نسل هفتمی را فراموش کرد اما از آنجایی که Sledgehammer Games ساخت نسخه های نسل هشتمی و PC را بر عهده داشته است و پورت بازی بر روی کنسول های نسل هفتمی توسط استودیو High Moon صورت گرفته است، می توان این مسئله را به پای استودیو High Moon نوشت. کیفیت بافت های بازی بسیار بالا است و جزئیات کاراکتر ها به ویژه چهره و حرکات لب و دهان خارق العاده است. استفاده از موشن کپچر برای تمامی صحنه ها به کیفیت بالای بازی کمک شایانی کرده است. میان پرده های سینمایی و با کیفیت بازی که آن ها نیز با استفاده از موشن کپچر ساخته شده اند، بسیار بهتر و جذاب تر از میان پرده های خسته کننده ی نسخه های پیشین می باشند. تنها کافی است که کیفیت این میان پرده ها را با کیفیت میان پرده های Black Ops 2 مقایسه کنید تا درک کنید که Advanced Warfare چه قدر در زمینه ی گرافیکی بهتر است.

همانطور که پیش از این گفته شده، بازی در نقاط مختلف جهان جریان دارد و طراحی شهر های مختلف که هر کدام دارای خصوصیات معماری خاص خود می باشند، مسلما برای تیم سازنده چالش بزرگی بوده است ولی تیم طراحی بازی به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داده اند. افکت های انفجار و پاشیدن خون پس از شلیک نیز بسیار بهتر است. در این زمینه نیز میتوان این عنوان را با Ghosts مقایسه کرد که چگونه در آن عنوان، خونی که پخش می شد صورتی رنگ بود ولی در Advanced Warfare این امر بسیار با کیفیت شده است.صحنه ی تخریب پل Golden Gate فوق العاده کار شده است و برای اولین بار در طول این سری شاهد یک تخریب پذیری خارق العاده هستیم که اگر چه در طول گیم پلی نمی باشد اما وجود آن در این سری که با تخریب پذیری بیگانه است، بسیار جذاب است. طراحی چهره ی کاراکتر ها تمام از چهره ی واقعی گویندگان آن ها بوده است. چهره ی Mitchell کاملا منطبق با چهره ی Troy Baker است. در این بخش نیز، شخصیت Jonathan Irons یک سر و گردن از شخصیت های دیگر بالا تر است زیرا کوین اسپیسی یک بازیگر کارکشته است و می داند که چگونه از صورت خود برای القای مفاهیم استفاده کند. بازی از سیستم Particle System در بخش گرافیکی بهره می برد که کوچک ترین جزئیات را با وضوح بالا به تصویر می کشد.

جزئیات پوشش کاراکتر های اصلی فوق العاده است و طراحی اسلحه ها نیز از کیفیت بالایی بر خوردار است اما طراحی مردم عادی چندان مناسب این عنوان نیست. تنها کافیست سکانس خاکسپاری Will Irons را تماشا کنید و جزئیاتی که روی Jonathan Irons کار شده را با اطرافیانش مقایسه کنید. دشمنان در بازی دارای تنوع خوبی هستند و هوش مصنوعی نسبتا بالایی دارند ولی با این حال هوش مصنوعی آن ها هنوز با سطح عالی فاصله دارد. در کل می توان گفت گرافیک Advanced Warfare یک پیشرفت قابل توجه در این سری است و به خوبی توانسته خاطره ی گرافیک های پایین نسخه های پیشین را از بین برده است ولی هنوز دارای ضعف های اندکی در سایه زنی و نور پردازی است.

ندای پیشرفته

تیم گوینده و بازیگری Advanced Warfare یکی از قوی ترین تیم هایی است که در چند سال اخیر در یک بازی رایانه ای حضور داشته اند که در راس آن ها نام کوین اسپیسی و تروی بیکر دیده می شود. بازیگران دیگری نظیر Gideon Emery و Angela Gots نیز در این بازی ایفای نقش کرده اند. کوین اسپیسی به شخصیت Jonathan Irons جان بخشیده است و واقعا سخت است که شما این کاراکتر را دوست نداشته باشید. او به خوبی شخصیت مردی که تنشه ی قدرت است را به تصویر کشیده است و نشان می دهد که او برای رسیدن به قدرت از هیچ چیزی فرو گذار نیست. تروی بیکر که سال گذشته با صداپیشگی به یاد ماندنی شخصیت جوئل در The Last of Us سیلی از تحسین ها را روانه ی خود کرد حال برای اولین بار در یک عنوان شوتر به ایفای نقش پرداخته است و یک تجربه ی جدید را انجام داده است.
1500

تیم صداپیشگی بازی

Harry Gregson-Williams که پیش از این با نواختن موسیقی به یاد ماندنی عنوان Metal Gear Solid 4 توانایی خود را نشان داده است، اینبار موسیقی Advanced Warfare را نواخته است و در این کار نسبتا موفق بوده است اما موسیقی او نیز نمی تواند جای موسیقی های فوق العاده هانس زیمر که مربوط به عنوان MW2 است را در ذهن طرفداران بگیرد. نکته ی جالب در مورد موسیقی این بازی همکاری Williams با گروه مشهور Audiomachine است که در ساخت موسیقی های حماسی و بی کلام در جهان شناخته شده هستند و تنها کافی است یکی از آلبوم های این گروه را گوش کنید تا واقعا معنای امید را درک کنید. موسیقی بازی همواره در پس زمینه پخش می شود و همراه با روند بازی اوج می گیرد. موسیقی های بازی کاملا با فضای بازی منطبق است برای مثال موسیقی که هنگام مرگ Will Irons پخش می شود فضای حزن انگیز بازی را بیشتر می کند. صداگذاری محیط نیز دارای کیفیت مناسبی است و صدای شلیک ها و انفجار ها با واقعیت منطبق است.

جنگاوری پیشرفته

Call of Duty : Advanced Warfare یک جهش رو به جلو است، عنوانی که سری مشهور Call of Duty را از پرتگاه سقوط نجات داد و جانی دوباره به این سری بخشید. همانطور که انتظار می رفت، تغییرات مثبتی که Sledgehammer Games در گیم پلی بازی ایجاد کرد، سبب شد تا با از حالت کلیشه ای و تکراری خود فاصله بگیرد و جذاب تر شود. در کنار تغییراتی که در گیم پلی به وجود آمد، بهبود گرافیکی بازی و داستان جذاب و درگیره کننده یکی دیگر از دلایلی بود که بازی مورد استقبال مخاطبان و به ویژه منتقدان قرار گرفت. با این حال Call of Duty : Advanced Warfare هنوز در حد MW2 و یک نسخه ی انقلابی نیست که این سری را به یکتاز دنیای بازی های رایانه ای تبدیل کند ولی در حال حاضر یکی از بهترین شوتر هایی است که ساخته شده است و با توجه به تاخیر عنوان Battlefield : Hardline به سال ۲۰۱۵، این عنوان می تواند در سال ۲۰۱۴ به فروشی خارق العاده دست یابد.

سیستم مورد نیاز
پردازنده : Intel / AMD Dual Core CPU با حداقل کلاک ۲٫۰ GHz
رم : ۴ GB RAM
کارت گرافیکی : nVidia / AMD graphics card به همراه پشتیبانی از  Shader 3.0
دایرکت اکس : Version 11
شبکه : Broadband Internet connection
هارد درایو : ۶ GB available space
کارت صدا : required
امکانات اضافی مورد نیاز : Mouse, Keyboard

سیستم پیشنهادی
سیستم عامل: Windows Vista / 7 / 8 / 8.1
پردازنده : Intel / AMD Quad Core CPU with 2.0 GHz
رم : ۸ GB RAM
کارت گرافیک : nVidia GTX 560 or better, AMD Radeon HD 7750 or better
دایرکت اکس : Version 11
شبکه : Broadband Internet connection
هارد درایو : ۷ GB available space
کارت صدا : with 5.1 support
امکانات اضافی مورد نیاز : Mouse, Keyboard or Controller

بازی Raven’s Cry برای PC توسط دو کمپانی بزرگ TopWare Interactive و Nitro Games منتشر شد. بازی Raven’s Cry یک بازی ماجراجویی و اکشن شوم شخص است، که امروز توسط گروه بزرگ CODEX ریلیز و کرک شد. این بازی از هر لحاظ شباهت بسیار زیادی به بازی Assassin’s Creed IV: Black Flag دارد و تقریبا تمام مشخصات این بازی را در خود جای داده است.

داستان این بازی در قرن 17 میلادی اروپا و اسکاتلند که در بدترین شرایطی تاریخی خود بودند و تمام مردمانشان از این وضع اسفناک فراری بودند. شما نیز یکی از این افراد هستید که Christopher Raven نام دارید و شما یک فرد عادی در جامعه بودید و بعد از قحطی وحشتناک قرن 17 تصمیم به فرار از این جهنم می گیرید و در راه خود به جامائیکا می روید.شما خانواده ی خودتان را با کشتی عاظم این کشور کرده و خودتان نیز این کشتی را هدایت میکنید، ولی در بین راه شما مورد حمله ی دزدان دریایی قرار می گرید و همه خانواده ی شما از بین می روند و شما نیز با یک دست از بین رفته زنده می مانید.

شما خودتان را نجات داده، ولی زخمی بر روی ذهن شما مانده که قرار است خیلی ها را نابود کنید و علامت این زخم هم می تواند دست شما باشد که با هربار نگاه کردن به آن این فاجعه را یادتان می آید. این بازی از هر لحاظ مانند بازی Assassin’s Creed IV Black Flag می باشد. از جمله این شباهت ها دزدان دریایی، دریای کارائیب، مبارزات تن به تن، جنگ های دریایی، کارکترهای متشابه و خیلی از موارد دیگر است.ولی در این بازی می توان به دوئل کشتی با کشتی که واقعا جذاب و هیجانی است و می توان گفت بهترین قسمت این بازی است و واقعا زیبا کار شده است. مراحل فرعی بازی نیز عالی و زیبا هستند .

گرافیک بازی واقعا فوق العاده است، البته در محیط های شهری یک درجه از بازی Assassins Creed IV Black Flag پایین تر است، ولی از نظر نورپردازی و همچنین کیفیت آب واقعا با واقعیت مویی نمی زند. نقشه ی بازی نیز شباه ت های بسیاری به Assassins Creed IV Black Flag دارد و شما از جنگل های کارائیبی تا جزایر متعدد آن و همچنین شهرهای پرهیاهوی این نقطه ی کره ی زمین لذت خواهید برد.

حداقل سیستم مورد نیاز:

    OS: Windows 7 64-bit
    Processor: Core 2 Duo E6600 / Athlon 64 X2 6400
    Memory: ۴ GB RAM
    Graphics: NVIDIA GeForce GTX 560 / ATI Radeon HD 5770
    DirectX: Version 11
    Hard Drive: ۵۰ GB available space
    Sound Card: DirectX Compliant Sound card

سیستم پیشنهادی:

    OS: Windows 7 64-bit
    Processor: Core i7-920 / A8-3870K
    Memory: ۶ GB RAM
    Graphics: NVIDIA GeForce GTX 670 / ATI Radeon R9 280
    DirectX: Version 11
    Hard Drive: ۵۰ GB available space
    Sound Card: DirectX Compliant Sound card

همانند Left 4 Dead، به نظر می رسد این بازی هم دارای داستانی ساده و کلیشه ای خواهد بود. داستان Evolve در آینده ای دور و در سیاره ای به نام Shear جریان دارد، جایی که انسان ها پس از استعمار بسیاری از سیارات، اکنون در اینجا به مشکل جدی بر خورده اند و شما به همراه تیمی از شکارچیان حرفه ای و سربازان با سابقه جنگی برای تصاحب این سیاره باید هیولاهای آنجا را از بین ببرید. در حال حاضر هشت شخصیت به نام های Markov، Hank ، Val، Griffin، Maggie، Lazarus، Bucket و Hyde برای این بازی معرفی شده اند که شما در قالب یک تیم چهار نفره وارد بازی می شوید می توانید به دلخواه در نقش هر کدام از آنها بازی کنید. این هشت نفر هر کدام دارای سلاح ها، قابلیت ها و کلاس های بخصوصی هستند. این بازی بیش از همه بر روی بخش چند نفره تاکید دارد. در این بخش چهار نفر در نقش افراد شکارچی یا همان انسان ها قرار گرفته و در طرف مقابل هم یک نفر در نقش یک هیولا قرار می گیرد. در بازی چندین نوع هیولا وجود دارد که تا کنون دو نمونه از آن ها به نام های Kraken و Goliath معرفی شده است. زمانی که شما در نقش هیولا قرار می گیرید ابتدا باید به دنبال رشد و به تکامل رساندن (evolve) هیولای خود باشید و برای این کار لازم است موجودات کوچکتر اطراف خود را نابود کنید و زمانی که به تکامل کافی رسیدید می توانید با قدرت بیشتری به جنگ با چهار شکارچی بروید. گفتنیست این هیولاها دارای جثه بسیار بزرگی هستند که پس از کامل کردن هر مرحله تکامل بزرگتر هم خواهند شد.

 

همانطور که مشخص است بازی از نظر کلاس، شخصیت ها و نوع عملکرد و تجهیزات آنها دارای تنوع بسیار بالایی می باشد و همین امر می تواند موجب بالا رفتن تنوع گیم پلی بازی نیز شود. ضمن اینکه علاوه بر هشت کارکتری که معرفی شد، قرار است شخصیت های جدیدی هم به لیست کارکترهای بازی اضافه شود. لازم به ذکر است که در طول بازی شما می توانید توانایی های کارکتر خود را ارتقاء نیز بدهید. همچنین علاوه بر موارد فوق، در طول بازی تمامی کارکترها مجهز به یک جت پک هستند که امکان ارتفاع گرفتن در محیط بازی را به بازیکنان داده و باعث می شود قدرت مانور آنها در طول نبردها افزایش یابد.

 تا به اینجای کار تقریباً تمامی موارد مربوط به کارکترها و کلاس های بازی بود و البته باید این را هم بگویم که هیولاها هم ویژگی ها و قدرت های بسیار زیادی دارند مثلاً آن ها می توانند محیط را بررسی کنند و قابلیت پرتاب سنگ های بزرگ هم دارند. همچنین وقتی در نقش هیولا قرار دارید دوربین بازی به حالت سوم شخص در خواهد آمد و وقتی در نقش شکارچی هستید دوربین به صورت اول شخص است. با اینکه بازی بر روی بخش چند نفره تمرکز کرده است ولی دارای بخش انفرادی و داستانی هم خواهد بود که  هنوز جزئیات زیادی در مورد آن اعلام نشده و احتمال دارد همانند قسمت های انفرادی عناوین قبلی این استودیو یعنی Left 4 Dead، عمق چندانی نداشته باشد. بازی در همان ابتدا نقشه های بسیار زیادی دارد و تا حالا محیط های جنگلی و پناهگاه های مختلف در تریلرهای بازی به نمایش در آمده اند و در آینده نقشه های بیشتری هم به بازی اضافه خواهد شد به طوری که سازندگان در مصاحبه ای اظهار داشته اند که این بازی بیشترین DLC را در طول تاریخ خواهد داشت که در نوع خود بسیار جالب است.

Evolve از قابلیت‌های نسل بعدی زیادی بهره‌مند است و با موتورپایه‌ی Unreal Engine آخری که توسط Unreal رونمایی شد ساخته می‌شود و Turtle Rock قول این را داده که بازی را با بهترین کیفیت ممکن عرضه کند تا تجربه‌ی ترسناک‌تر و واقع‌گرایانه‌تری از Evolve داشته باشیم. برای بررسی این که آیا اعضای Turtle Rock بر حرف خود هستند یا خیر، سراغ تصاویر و دمو گیم‌پلی بازی رفتیم و تا حدودی به این حرف سازندگان بازی امیدوار شدیم. هر چند که این بازی از نظر بصری خیلی کار دارد و هنوز اوایل راه است، اما به ریزترین نکات و جزئیات هم برای طراحی محیط‌های جنگلی در دمو استفاده شده بود. چمن‌هایی که با وزش باد به این سو و آن سو می‌روند، علف‌های هرزی که روی درختان روئیده‌اند و سنگی که رد خون هیولا در اثر برخورد تیر با او، بر روی‌اش به چشم می‌خورد. نسل بعد این قابلیت را فراهم کرده که انتظاراتمان از بازی‌های در صف انتشار از نظر بصری و گرافیک Performance بالاتر رود.
 

Evolve در هر حال یکی از موردانتظارهای سال جاری است و آن را هم مدیون سابقه‌ی خوب همکاری استودیوی سازنده‌اش با Valve و دو نسخه‌ی موفق Left 4 Dead است. این بازی نوید یک تجربه‌ی Co-op و چندنفره‌ی خوب نسل بعدی را به هواداران L4D و طرفداران این سبک می‌دهد.