ممنوع التصویر شدن مجریان مشهور تلویزیون

مجریانی که روی آنتن صداوسیما به شهرت می رسند و به چهره تبدیل می شوند، حالا حرکات و رفتارشان خارج از قاب تلویزیون هم برای صداوسیما دردسرآفرین است. 
رسانه ملی هر چه تلاش می کند تا نیروهای دست پرورده خودش را به اوج برساند و آن بالاها جایی نزدیکی های قله نگه دارد، نمی تواند. نه اینکه مدیران جام جم نخواهند به نیروهای توانای خود در بخش رادیوتلویزیون ببالند و پزشان را به ماهواره ها و رسانه های خارجی بدهند، نه موضوع چیز دیگری است. 
ایراد ماجرا به محدودیت ها، خط قرمزها، اطلاعات غلط و کلی مساله پیش پاافتاده دیگر برمی گردد که دست به دست هم داده تا پروسه نخبه پروری در تلویزیون جایی نزدیک به خط پایان به کلی تعطیل شود. 
کافی است روی بحث مجریان توانمند و شاخص سیما که طی سال های اخیر در اوج به شکل عجیبی کنار رفته اند یا به عبارت درست تر کنار گذاشته اند دقیق شوید تا ببینید چه اتفاقات توجیه نشدنی و ساده ای دست به دست هم داده تا اجراکننده هایی که هرکدام در کارشان موفق بودند و حتی می توانستند تضمین کننده موفقیت برخی برنامه های تلویزیونی باشند به تدریج از یاد مخاطبان تلویزیون بروند. 
تلویزیون ملی ایران ازاین دست مجری ها کم نداشته؛ چهره هایی که به واسطه حضور در برنامه های همین شبکه های داخلی خودمان آن قدر دیده و پسندیده شدند که زودتر از حد تصور پله های ترقی را یکی یکی بالا رفتند و در جام جم برای خودشان اعتباری خریدند. 
بیشتر این چهره ها اما چند سال بعد از به اوج رسیدن یا در بدو شهرت بنا به دلایل مختلف و بعضاً به شکلی باورنکردنی از روی سن پائین آمدند تا نیروهای جوان جای آن ها را بگیرند و چهره های تازه پیش چشم مخاطبان تلویزیون مشغول سخنوری و دلربایی به شیوه جدید خودشان شوند. 
در ظاهر ماجرا شاید اتفاقی که می افتاد اشکالی نداشت و بالاخره پروسه جوان گرایی باید از جایی شروع می شد اما تلویزیون ملی نیروهایی که سال ها برایشان وقت گذاشته و تاتی کنان به اوج رسانده بود با دست خود محو می کرد و به جوان هایی دل می بست که بعضاً در همان دیدگاه اول فاصله زیادی با چهره های مشهور کنار رفته داشتند. 

موضوع کنار رفتن ها البته ساده و پیچیده بود. ممنوع کار شدن های ناگهانی یا ممنوع التصویر شدن های بدون دلیل و بدون ابلاغ وبی اطلاعی مجریان از کنار گذاشتنشان هرسال باعث شد بهترین مجریان سیما در سکوت و بی خبری کنار بروند و جای آن ها را جوان هایی بگیرند که برخی شان دوست داشتند درراه رسیدن به شهرت و ممنوع التصویر شدن از اسلاف نامدار خود سبقت بگیرند. 

موضوع دیگر سطح سواد مجریان قدیمی سیما و چهره هایی که طی 6-5 سال اخیر رو آمدند و در شبکه های مختلف تبدیل شدند به تنها مجریانی که تا حدودی می توانند تضمین کننده دیده شدن برنامه های نه چند جذاب تلویزیون باشند. 

روزگاری شبکه های یک و دو تلویزیون مجریانی داشت که در فواصل برنامه ها جلوی چشم می آمدند و جدا از اعلام برنامه ها مطالب مختلفی را به خورد بیننده می دادند اما برای همین کار ظاهراً ساده چهره هایی مثل حسین پاکدل یا دکتر علیرضا قراگوزلو و ابوالفضل طباطبایی که در زمینه های مختلف تحصیلات دانشگاهی سطح بالایی داشتند یا اکبر عالمی که در سینما چهره شاخصی به حساب می آمد در تلویزیون حضور داشتند که حالا در مقایسه با مجریان فعلی که با ادبیات عامه پسند و شعارهای استادیومی در جشن های کوچک خیابانی خودشان را به باد فنا می سپارند، سطح کارشان مشخص می شود. 

از آن مجریان فرهیخته و ظاهراً خشک اما توانمند گذشتیم و رسیدیم به چهره های جوانی که حتی در اجراهای زنده شان فاصله باریک ادب و احترام با تخریب شخصیت برخی افراد و گروه ها را رعایت نمی کردند و باوجود تمام نقص هایی که داشتند سیر صعودی را سریع تر از حد تصور طی می کردند. 

در فاصله این دور تسلسل نگران کننده البته چهره هایی در رسانه ملی خودنمایی کردند که می شد روی توانمندی هایشان تکیه کرد و نگاه مردم و مخاطب سیما هم نگاهی همراه با احترام و اطمینان بود اما مسئولان سیما به دست خود و با ادله پیش پاافتاده یک به یک این مجریان توانمند را کنار گذاشتند تا سیما کم کم تهی از مجریان ده سال گذشته شود. 

با ورق زدن آلبوم مجریان تلویزیون شاید به اندازه انگشتان دودست بتوانید چهره هایی را پیدا کنید که نود درصد مخاطبان تلویزیون نمی دانند چرا در اوج به یک باره محو شدند و البته چرا مسئولان رسانه مل جایگزین مناسبی برای آن ها پیدا نکرد. 

حالا که بحث به اینجا رسید بد نیست نگاهی به سرنوش 6 مجری صدا و سیما داشته باشیم که البته سطح کار هرکدامشان متفاوت است و ... 

فرزاد جمشیدی

چهره اش به همان مجریان دهه شصتی شباهت داشت که با طمأنینه حرف می زنند و حس آرامش را به بیننده القا می کنند اما جمشیدی دو بار درگیر پرونده های شکایتی شد که بار دوم ماجرا آن قدر بازتاب پیدا کرد که این مجری رادیو و تلویزیون مجبور به خداحافظی رسمی از تلویزیون شود. جمشیدی که در تلویزیون یک سمت اجرایی هم داشت و او را به عنوان رئیس دفتر هماهنگی و سازمان دهی مجریان سیما می شناختند با اجرای برنامه زنده «یاد خدا» در سحرگاه ماه رمضان ها شناخته شد و به اوج رسید. جمشیدی خرداد سال 92 با انتشار نامه ای از تلویزیون خداحافظی کرد و دیگر در تلویزیون به عنوان مجری دیده نشد. البته قرار بود او در شهریور سال گذشته با اجرای یک برنامه فرهنگی مذهبی به سیما و شبکه 2 برگردد اما این اتفاق رخ نداد. گفته می شود موانع بازگشت این مجری به سیما برداشته شده اما خود او نمی خواهد که برگردد و بعضاً اجرای مراسم ارگان ها و سازمان ها را به عهده می گیرد. جمشیدی طی یک سال گذشته با نوشتن یادداشت هایی در خصوص جشنواره فجر و غواصان شهید در عرصه قلم عرض اندام کرد و یکی دو بار هم تصویرش از تلویزیون پخش شد که برنامه ای در اصفهان را اجرا می کند اما حالا بیش از دو سال است که مخاطبان تلویزیون او را به عنوان مجری فراموش کرده اند. 

رضا رشیدپور

با اجرای صریح و متفاوت برنامه های گفت وگومحور که سال ها جایش در تلویزیون خالی بود خودش را به عنوان یک مجری موفق ثابت کرد و با سرعت جلو رفت تا خیلی زود تبدیل به چهره ای شناخته شده در تلویزیون شود. مثلث، شب شیشه ای، عبور شیشه ای و زنده رود ازجمله برنامه هایی بود که رشیدپور را در اجرا به اوج رساند و البته یکی دو بار هم این برنامه های چالشی توقیف شد تا این مجری از همان ابتدا به چهره ای جنجالی تبدیل شود. اجرای برنامه «شب شما به خیر» در شبکه ماهواره ای ایرانیان بعد از مدتی دوری رشید پور از تلویزیون او را از کانالی دیگر پیش روی مردم قرارداد اما بعدازآن اجرهای موفق ابتدایی مدتی طول کشید تا چهره رشیدپور را از تلویزیون ببینیم. او که مدیر یک مرکز رسانه ای است با اجرا در برنامه های شبکه نمایش خانگی نمی خواست از دید مردم دور باشد و گهگاه با حضور در فیلم های سینمایی و سریال ها و بازی در نقش های کوتاه قصد داشت جلوی چشم بماند باروی کار آمدن دولت جدید زمینه حضور دوباره اش در تلویزیون را کم کم فراهم کرد. از همان روزی که رشید پور را به عنوان مجری همایش انتخاباتی حسن روحانی دیدیدم باید فکرش را می کردیم او بازگشت به جام جم را هدف گرفته است؛ اتفاقی که سال 93 برای او رخ داد و رشیدپور با روی آنتن بردن برنامه طنز «عینک دودی» که اصلاً نگرفت و فوق العاده ضعیف بود بی سروصدا برگشت. رشیدپور که این اواخر با واکنش نشان دادن به شفاف سازی آزاده نامداری در خصوص درگیری اش با فرزاد حسنی در رسانه ها سروصدا کرده بود دوباره سراغ برنامه های جذاب گفت وگومحور رفت که البته برای شبکه اینترنتی آپارات تهیه می شد اما از تلویزیون هم پخش شد و مصاحبه های جذاب با علی کفاشیان و امیرحسین مقصودلو (تتلو) نشان داد بازهم می شود روی توانایی های او برای داغ تر شدن برنامه های تلویزیونی که چیز دندان گیر زیادی ندارد حساب باز کرد. 

محمدرضا شهیدی فر

شهیدی فر را به عنوان یکی از مجریان قدیمی تلویزیون می شناسند که هرازگاهی می آید و خودی نشان می دهد اما برای مدتی طولانی محو می شود و به کارهای دیگر می پردازد. چهار سال از روی آنتن بردن برنامه «پارک ملت» گذشت که گفت وگوهای شبانه اش برایمان جذاب شده بود اما این برنامه به خاطر آنچه مجری توانمندش انجام نداد یا حرف هایی که زد نیمه تمام ماند و شهیدی فر هم از جلوی چشم مردم دور شد. سکوت مقابل حرف های نه چندان متعارف عماد افروغ و انتقادهای تند به مسئولان سیما در نشستی صمیمانه با مجریان مهم ترین دلایل کنار رفتن این مجری از تلویزیون عنوان شد. شهیدی فر را طی دو سال گذشته به عنوان مجری در جشنواره فجر دیده ایم و مهم ترین فعالیت تلویزیونی اش حضور مؤثر در اتاق فکر برنامه موفق خندوانه بوده که البته تا اختتامیه این برنامه مقابل دوربین نیامد و حرفی نزد. 

ژیلا صادقی

شاید به خاطر رفتن روی بیلبورد و تبلیغ یک کالای خارجی به عنوان اولین مجری تلویزیون که تبلیغ می کند خاص شده باشد اما این خاص بودن برایش دردسر شد و اجازه نداد پیشرفت سریعش او را به قله برساند. صادقی که با اجرای موفق و بی نقص در برنامه های خانوادگی و اجتماعی سیما چهره ای شناخته شده در این عرصه به حساب می آمد حتی یک بار مراسم اختتامیه جشنواره فجر را هم بر عهده گرفت و حتی قرار بود در مقطعی اجرای برنامه صبحگاهی «ویتامین سه» را هم بر عهده بگیرد اما بنا به دلایل مختلف کنار رفت و تا الآن هم خبری او از او در سیما نشده. دلایل ممنوع التصویر شدن او یکی نیست؛ یکی می گوید انتقاد در نشست با مسئولان، خانم صادقی را از جام جم دور کرده و دیگری می گوید انتشار عکس های متفاوت ازآنچه او را در تلویزیون می دیدیم در شبکه های اجتماعی باعث این جدایی شده اما هر چه که هست خوب می دانیم تلویزیون یکی از مجری های بانوی مسلط خود را دیگر در اختیار ندارد. البته به تازگی اعلام شده صادقی ممنوع التصویر نیست اما هنوز او را به عنوان مجری در تلویزیون ندیده ایم. 

آزاده نامداری

سال 91 اجرای مشترک با احسان علیخانی در برنامه تحویل سال برایش دردسرساز شد و او را مدتی از تلویزیون دور کرد اما بعد از حضور در بین عوامل برنامه «پشت صحنه» دوباره به اجرا برگشت و با «خانومی که شما باشی» خودی نشان داد. اجرای مشترک برنامه تحویل سال با همسرش فرزاد حسنی او را در کانون توجه قرارداد اما طی یک سال گذشته بیش از اینکه او به عنوان مجری جلوی چشم دوربین باشد انتشار اخبار مربوط به جدایی اش از حسنی و حاشیه های این اتفاق و ازدواج مجددش در شبکه های اجتماعی نام نامداری را به عنوان یک چهره مشهور تلویزیونی در ذهن بینندگان جعبه جادویی حفظ کرده است. طراحی، نویسندگی، مستندسازی و حضور فعال در رشته تحصیلی اش روانشناسی تمام دغدغه هایی است که بعضاً باعث می شود در کنار حواشی زندگی، حضور او در تلویزیون منقطع باشد اما جالب اینجاست که نامداری با حضور در آخرین کار پرویز شهبازی روی پرده سینما هم دیده خواهد شد. 

سیدجواد یحیوی

سال ها قبل با اجرای برنامه صمیمی «طعم آفتاب» در تلویزیون دیده شد و خیلی زود به اوج رسید. مسابقه تلفنی شبکه تهران و «رد پا» هم در سری کارهای دیده شده یحیوی قرار گرفت اما او هم خیلی زود ممنوع التصویر شد و دیگر هیچ وقت به عنوان مجری به تلویزیون برنگشت. یحیوی 40 ساله که حالا بیش از 7 سال است که از اجرا در سیما دور شده و کم کم به فراموشی سپرده می شود. البته خودش می گوید این طوری برایش بهتر شده چراکه طی این مدت رفته دنبال علایق اصلی اش یعنی فیلمسازی و تئاتر. یحیوی می گوید همان 7 سال حضور در تلویزیون و اجراهای مداوم او را از علاقه مندی اصلی اش دور کرده است. می گویند دلیل اصلی دوری یحیوی از اجرا موضع گیری های سیاسی او در تلویزیون بوده اما این شائبه هیچ گاه تائید نشد تا با بازی در سه فیلم سینمایی و سریال شاهگوش در شبکه نمایش خانوادگی هرازگاهی چهره نسبتاً متفاوت سیدجواد را در مقایسه به آنچه در زمان شهرت به ذهن سپرده بودیم، ببینیم. 

علی ضیا

در 30 سالگی به شهرتی در اجرا رسید که طرفداران افراطی اش او را با احسان علیخانی مقایسه می کردند. ضیا در همین 6-5 سالی که معروف شده مدام در برنامه های مختلف حضورداشته و همیشه جلوی چشم بوده است. از حضور در برنامه صبحگاهی ویتامین 3 گرفته تا ویژه برنامه سال نو، ماه عسل، نبش جنت آباد، امشب، اینجا آینده، خوشا شیراز و بعضیا که تقریباً همگی برنامه های اجتماعی پربیننده ای بودند. حدود یک ماه پیش بود که شایعه مرگ مجری سی ساله کاشانی در حادثه منا به گوش رسید اما ضیا از آن اتفاق جان سالم به دربرد تا در آبان ماه امسال و بعد از دربی 81 باکاری که کرد سوژه شبکه های اجتماعی شود. ضیا که همراه با چند بازیگر و چهره مسابقه فوتبال استقلال - پرسپولیس را در یک کافی شاپ تماشا می کرد بعد از گل ثانیه های پایانی تیم محبوبش از خود بیخود شد و همراه با عده ای شعاری علیه پرویز مظلومی سرمربی استقلال سر داد که بازتاب وسیعی به همراه داشت و درنهایت منجر به عذرخواهی رسمی او در رسانه ها شد. بااین حال همین اتفاق ناشیانه باعث شد تا ضیا نه به خاطر این توهین بلکه به دلیل مختلط بودن جلسه و انجام حرکات نامناسب ممنوع التصویر شود.

آزاده نامداری سفیر شد

آزاده نامداری به تازگی به عنوان سفیر سرطان پستان در ایران برگزیده شده است.

اگر یک روبان صورتی روی چادر آزاده نامداری دیدید، تعجب نکنید. این روبان صورتی علامت سرطان پستان است و نامداری هم به تازگی سفیر سرطان پستان در ایران شده است. کمپین حمایت از بیماران سرطان پستان دو سالی است که در ایران تشکیل شده. مسئولان این کمپین از نامداری دعوت کرده اند تا برای آگاهی دادن به مردم کمک کند. 

آزاده نامداری سفیر سرطان

او به «تماشاگران امروز» می گوید: «این روبان خیلی ها را کنجکاو می کند که از من سوال کنند. من هم اطلاعاتی را که بهم داده اند، به آنها منتقل می کنم. برنامه مان این است که به شهرستان ها برویم و زنان بیشتری را با این بیماری آشنا کنیم. اطلاعاتی که می دهیم در حدی است که آنها خودشان با یک چکاپ ساده می توانند متوجه شوند وضعیت شان عادی است یا نه. ما این آگاهی ها را می دهیم که پیشگیری و درمان زودتر انجام شود.»