ساندرا آنت بولاک زادهٔ ۲۶ ژوئیه ۱۹۶۴

نام اصلی: ساندرا آنِت بولاک
زمینه فعالیت: سینما
تولد: ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۴ ‏(۵۰ سال) - آرلینگتون، ویرجینیا
والدین: هلگا میر - جان دبلیو بولِک
ملیت: ایالات متحده آمریکا
پیشه: بازیگر، تهیه کننده
سال‌های فعالیت: ۱۹۸۶ - اکنون
شریک(های) زندگی: جسی جی. جیمز (۲۰۰۵–۲۰۱۰)
فرزندان: لوییس باردو بولک

ساندرا آنِت بولاک (به انگلیسی: Sandra Annette Bullock) (زادهٔ ۲۶ ژوئیه ۱۹۶۴) یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است.

سال‌های اولیه زندگی ساندرا آنت بولاک
بولاک در شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا به دنیا آمد. او دختر «هلگا میر»، یک خوانندهٔ آلمانی اپرا و معلم آواز نیمه‌وقت، و «جان دبلیو بولاک»، یک پیمان‌کار پنتاگون و معلم آواز و مدیرعاملی از آلاباما، بود. پدربزرگ مادری بولِک یک دانشمند باهوش از نورنبرگ آلمان بود. او به دفعات به همراه مادرش با تورهای اپرای او شرکت می‌کرد و بسیاری از سال‌های بچگی خود را در آلمان و سایر نقاط اروپا زندگی کرد. او زبان آلمانی را به روانی صحبت می‌کند و از طریق ملیت سابق مادرش دارای تابعیت آلمانی نیز هست. بولاک در بچگی باله و هنرهای آوازی را مطالعه کرد و در تولیدهای اپرای مادرش نقش کوچکی را نیز ایفا می‌کرد.

بولاک در دبیرستان واشینگتن-لی درس خواند؛ جایی که او یک چیرلیدر بود و در برنامه‌های تئاتر آن‌جا شرکت می‌کرد و با یک بازیکن فوتبال آشنا شد. او در سال ۱۹۸۲ فارغ‌التحصیل شد و در دانشگاه کارولینای شرقی در گرین‌ویل کارولینای شمالی ثبت‌نام کرد. در این زمان او به عنوان پیش‌خدمت در یک رستوران کار می‌کرد. او بعداً تحصیل را در سال پایانی (بهار ۱۹۸۶) را برای ادامه‌دادن حرفهٔ بازیگری ترک کرد؛ درحالی که تنها سه واحد باقی‌مانده برای فارغ‌التحصیلی فاصله داشت. او به منظور ادامهٔ تست‌های بازیگری به منهتن رفت و شغل‌های گوناگون عجیبی را نیز برگزید (متصدی بار، پیش‌خدمت مهمانی، کنترل‌کنندهٔ کت)

ساندرا بولاک بعدها دانشگاه خود را نیز تمام کرد و از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، درجهٔ کارشناسی را نیز دریافت کرد. اصغر فرهادی جایزه اسکار در سال ۲۰۱۲ را از دستان ساندرا بولاک دریافت کرد.

  ساندرا بولاک اهل ایالات متحده آمریکا است

 
زندگی هنری ساندرا بولاک
ساندرا بولاک پس از اجرای نقش‌های موفقی در دههٔ ۱۹۹۰ میلادی هم‌چون سرعت و وقتی تو در خوابی به شهرت رسید. پس از آن او حرفه‌اش را به عنوان یک بازیگر هالیوودی نقش اول مشهور با فیلم‌هایی مانند خانم موافقت و تصادف که تحسین منتقدان را دریافت کردند، آغاز کرد. در سال ۲۰۰۷ او با داشتن سرمایهٔ ۸۵ میلیون‌دلاری در ردهٔ ۱۴ ثروتمندترین اشخاص نامدار زن قرار گرفت. ساندرا بولاک در سال ۲۰۱۰ 'پردرآمدترین' بازیگر زن هالیوود نام گرفت بین ژوئن ۲۰۰۹ تا یک سال بعد حدود ۵۸ میلیون دلار بابت فیلم‌های پیشنهاد و نقطه کور دریافت کرده‌است.

بولاک برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و گوی طلایی به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن بخاطر بازی در فیلم نقطه کور در سال ۲۰۰۹ است. ساندرا بولاک با ۱۰ میلیون دلار دستمزد بیشترین دستمزد را در بین بازیگرهای زن هالیوود را داراست. 

ساندرا بولاک بولاک در شهرستان آرلینگتون، ویرجینیا به دنیا آمد

نکاتی که احتمالا درباره سندرا بولاک نمی دانید :
ساندرا بولاک یکی از افرادی هست که همیشه در فعالیت های خیرخواهانه شرکت می کند. بولاک در جریان حادثه یازده سپتامبر، یک میلیون دلار به صلیب سرخ کمک کرد. در سال 2004 نیز برای فاجعه تسونامی، یک میلیون دلار به صلیب سرخ اهدا کرد و همچنین یک میلیون دلار به پزشکان بدون مرز که بعد از زلزله هاییتی به این منطقه اعزام شده بودند کمک کرده است.

هم از پدر و هم از مادر، رگی آلمانی دارد و زبان آلمانی را هم به راحتی صحبت می کند.

یک جای زخم در سرش دارد که به خاطر افتادن در یک برکه و اصابت سرش به صخره است.

همسر سابقش " جسی جیمز " نام داشت که در سال 2010 از هم جدا شدند.

مادر ساندرا بولاک در سال 2000 در آرلینگتونِ آمریکا چشم از جهان فرو بست.

ساندرا بولاک زبان آلمانی را به راحتی صحبت می کند

 
در زمان کودکی یکبار خواهرش با آرنج، بینی او را شکسته است!

  
جایگزین " دِمی مور " در فیلم « وقتی شما خواب هستید » شد

شخصا شعر « بهشت داره در میزنه » را برای فیلم « چیزهایی که عشق صدایش می کنند » نوشت و اجرا کرد.

در جریان فیلمبرداری فیلم « Two If by Sea » مشخص شد که ساندرا بولاک به اسبها آلرژی دارد!

برای بازی در فیلم « عروس فراری » پیشنهاد شده بود.

سندرا بولاک کسی بود که اسکار خارجی بهترین فیلم خارجی را به اصغر فرهادی اهدا کرد.

از مشاغلی که پیش از بازیگری تجربه کرده می توان به پیشخدمتی و دربانی اشاره کرد.

ساندرا بولاک برای کاهش وزنش از روش طب سنتی چینی استفاده می کند.

  ساندرا بولاک با ۱۰ میلیون دلار دستمزد بیشترین دستمزد را در بین بازیگرهای زن هالیوود را داراست

  
ساندرا بولاک یکی از چهار بازیگر زنی است که تا به امروز هم توانسته اسکار بهترین بازیگر را بگیرد هم تمشک طلایی بدترین بازیگر زن! بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای فیلم « نقطه کور » و بدترین بازیگر نقش اصلی زن برای فیلم « همه چیز درباره استیو »

از همسرش جسی جیمز زمانی جدا شد که متوجه شد وی به مدت 11 ماه با مدل معروف انبوه از خالکوبی به نام میشل مگی رابطه داشته است.

پدرش از سال 1996 مدیر برنامه هایش است.

ساندرا بولاک از 8 سالگی پیانو می نوازد.

از بازی در فیلم « عزیز میلیون دلاری » به کارگردانی کلینت ایستووود انصراف داده بود که نقش به هیلاری سوانک رسید و وی هم توانست اسکاری برای ایفای همین نقش بدست بیاورد. 

ساندرا بولاک همیشه در فعالیت های خیرخواهانه شرکت می کند

مهمترین فیلمهای سندرا بولاک :
Speed
While You Were Sleeping
Two If by Sea
In Love and War
Forces of Nature
28 Days
Miss Congeniality
Two Weeks Notice
Crash
Infamous
The Proposal
The Blind Side
Extremely Loud & Incredibly Close
The Heat

Gravity

شقایق دهقان و محراب قاسم خانی به همراه پسرشان در یکی از بزرگ ترین و رؤیایی ترین خانه های تهران زندگی می کنند. اما فکر نکنید که این زوج هنرمند از آن دسته افراد مایه دار و ثروتمند سینما و تلویزیون هستند، نه! آنها یکی از زوج ها خوش ذوق و سلیقه ای هستند که برای خود یک خانه ی رؤیایی ساخته اند.

یک خانه قدیمی خاص حوالی قیطریه. اینجا جایی است که مهراب قاسم خانی و شقایق دهقان خانه رؤیاهایشان را ساخته اند و در مورد جزئیات آن توضیح می دهند.

«من در این چیزها دقیق نیستم. فکر کنم حدود 250 متر است. یک زیرزمین 120 متری هم دارد که حالا دفتر کارم شده. اینجا را سه ساله رهن کرده ایم. حالا به هرکس می گوییم اینجا اجاره ای است باورش نمی شود! می گوید شما یک چیزی تان می شود که توی خانه اجاره ای این همه خرج کرده اید.» یک زیرزمین 40 متری، یک زیرزمین 110 متری، یک خانه با همین متراژ در همسایگی خانه پدری شقایق دهقان و حالا اینجا. این سیر تغییر خانه هایی است که خانواده قاسم خانی در این سال ها تجربه اش کرده اند.

یک خانه 35-30 ساله در منطقه قیطریه که زمانی لوکیشن فیلم برداری یکی از کارهای سروش صحت بوده، حالا خانه رؤیایی مهراب قاسم خانی، شقایق دهقان و پسرشان نویان است. «دور تا دور خانه قبلی مان را برج ساخته بودند. نه نور داشتیم، نه تلویزیون چیزی می گرفت و نه موبایل آنتن می داد. یک پاسیوی دو در دو داشتیم که نصفش را ماشین لباسشویی گرفته بود. من ته یک سبد رخت چرک را بریده بودم و با میخ به دیوار زده بودمش و سبد بسکتبال شده بود.

 پسرم می رفت در پاسیو بسکتبال بازی می کرد و به آنجا حیاط می گفت؛ به یک پاسیوی چهار متری که دور تا دورش 20 متر دیوار داشت!» و شقایق دهقان پشت حرف های همسرش را می گیرد: «هرکسی سبک زندگی خودش را دارد. خیلی ها ممکن است کاری که ما کردیم را درک نکنند. بگویند این درست نیست که آدم خانه خودش را بفروشد و با پولش برای خانه ای که رهن کرده این همه خرج کند.

من هم به اندازه آنها نگران آینده هستم به خصوص نگران آینده بچه ام. برای همین فکر می کنم می ارزد که آدم این کار را انجام دهد، در عوض بچه اش بتواند در حیاط بازی کند، نور آفتاب بخورد، نفس بکشد!» می گویند یک مدت به سرشان زده بوده که بروند حوالی جاجرود، زمینی چیزی بخرند و آنجا برای خودشان خانه ای بسازند اما چون نویان مدرسه می رفت عملا نمی شد که هر روز او را تا تهران بیاورند و برگردانند. «بزرگ ترین آرزوی زندگی من این است که یک روزی خودم یک خانه بسازم؛ آن طوری که دلم می خواهد.» این را مهراب می گوید و بعد نگاهی به دیوار آجری روبه روی هال می اندازد، نفس عمیقی می کشد و با رضایت فوتش می کند بیرون: «من همیشه همین طوری زندگی کردم.

خیلی نگران آینده نیستم. با خودم فکر می کنم الان که چهل و یکی، دو ساله هستم اگر آن طوری که دوست دارم زندگی نکنم، دیگر کی این کار را می توانم انجام دهم.» آن روبه رو، روی دیوار آجری که مهراب خودش درست کرده، عکس شقایق را قاب گرفته اند. او هم به اندازه آقای همسر ماجراجوست: «من سال های اول زندگی ام را شمال زندگی کردم. تا هفت سالگی اصلا کفش پا نمی کردم بس که پابرهنه روی چمن ها می دویدم. حالا دلم نمی آید بچه ام توی آپارتمان همه اش پای تلویزیون بنشیند. اگر کار اجازه می داد اصلا از تهران می رفتیم اما حالا که نمی شود این کار را کرد، حداقل سعی کردیم خانه مان را جوری درست کنیم که بشود تویش نفس کشید.»

خانم و آقای قاسم خانی می گویند به سه سال دیگر فکر نمی کنند. به وقتی که قرارداد رهن این خانه تمام می شود؛ همان طوری که به هزینه های خانه جدید فکر نکرده اند. آنها از آن آدم هایی نیستند که آرامش زندگی را با ماشین حساب، محاسبه کنند.

اینجا را چه جوری پیدا کردیم؟

 اینجا لوکیشین آخرین کار سروش صحت بود. مدیر تولید آن کار حدود دو سال پیش اینجا را اجاره کرده بود. من طراح صحنه کار بودم. خانه واقعا وضعیت بدی داشت و من برای سریال تغییراتی در آن دادم. آن موقع هنوز برنامه نداشتیم خانه مان را عوض کنیم. فیلمبرداری که تمام شد ما تا مدتی از اینجا به عنوان دفتر استفاده می کردیم. یک روز دیدم یک آقایی آمده و خانه را به مشتری نشان می دهد. پرس وجو کردم دیدم صاحبخانه است. مشتری آورده بود که خانه را بفروشد. همانجا نگذاشتیم این کار را انجام دهد. خلاصه راضی شد که خانه را به ما رهن دهد و بعد هم رفت کانادا.

اولش چه شکلی بود؟

 واقعا داغون! خیلی بیشتر از آنچه فکرش را بکنید خرابه بود. حیاط که عملا نداشت  فقط خاک بود. وقتی برای طراحی صحنه کار را تحویل گرفتم چند تا دیوار را با آجر بازسازی کردم. کف نیم طبقه بالا را سرامیک کردم و یک شومینه صوری آن گوشه ساختم. آن موقع نمی دانستم قرار است اینجا را اجاره کنم وگرنه متریال بهتری انتخاب می کردم. (می خندد)

ایده تغییرات از کجا آمد؟

 من چون کار طراحی صحنه زیاد کرده ام کلی ایده برای بهتر کردن فضا داشتم. رشته دانشگاهی من نقاشی است و چیزهای خوبی درباره ترکیب رنگ می دانم. قبل از نویسندگی هم کار طراحی داخلی زیاد انجام می دادم. البته با چند تا آدم حرفه ای این کار هم مشورت کردم و در نهایت شد این چیزی که الان می بینید.

چقدر طول کشید؟

 اولش قرار بود 20 روز بیشتر طول نکشد اما وقتی رفتیم توی کار دو ماه از ما وقت گرفت. مجبور شدیم تاسیسات زیربنایی ساختمان را تغییرات اساسی دهیم. کل سیم کشی برق به خاطر پوسیدگی عوض شد. لوله ها هم چندجا ترکیدگی داشت. کلا خیلی اذیت شدیم چون به هوای 20روز کل اسباب مان را جمع کرده بودیم و وقتی کار این همه بیشتر طول کشید، مجبور بودیم با حداقل وسایل زندگی کنیم.

چقدر خرج برداشت؟

 بیش از 50 میلیون. یک قسمت عمده این خرج به خاطر تعمیرات تاسیسات بود. یک دلیل دیگر هم این بود که پیمانکارها تا مرا می دیدند خیال می کردند خیلی پولدارم و قیمت های عجیب می دادند؛ مثلا کسی که قرار بود کف را سرامیک کند، روز اول به یکی از دوستانم که او را آورده بود 400 هزار تومان قیمت داده بود اما بعد که فهمید اینجا خانه ماست گفت چهار میلیون تومان! من از قیمت اولیه ای که داده بود خبر نداشتم و با هزار چک و چانه دو میلیون و هفتصد هزار تومان دادم.

بعدا فهمیدم که نرخش 400هزار تومان بوده است. ما تا آنجایی که می شد سعی کردیم ریخت و پاش نکنیم حتی رادیاتور ها و کابینت ها را از خانه قبلی مان باز کردیم و آوردیم اما کلا اگر برنامه ای برای تعمیر خانه دارید باید حواس تان باشد که هزینه ها معمولا بیشتر از چیزی که فکر می کنید درمی آید. درواقع اگر وضع تان خیلی خوب نباشد نمی توانید به سمت بهترین ها بروید. شما فقط می توانید متناسب با بودجه تان متریالی را انتخاب کنید که به پول تان می خورد.

لوازم جدید چی خریدیم؟

تقریبا هیچی. همه چیز همان هایی است که در خانه قبلی داشتیم. فقط دو تکه فرش و میز تلویزیون برای اینجا خریدیم. کتابخانه را متناسب با دی وی دی هایی که داشتم و این عروسک ها ساختم. اینها عروسک کاراکترهای فیلم های مورد علاقه ام است. خیلی دوست شان دارم. چند سال پیش قیمت شان طوری بود که می شد خرید اما الان خیلی گران شده اند. فکر می کنم خودم شروع به ساختن شان کنم. کار مجسمه سازی زیاد انجام داده ام

شومینه کار نمی کند. دکوری است. برای کار سروش صحت آن را ساختم. بعد که خودمان آمدیم اینجا خواستم خرابش کنم اما دیدم نظم خوبی به فضای پذیرایی داده است. این بود که آن را نگه داشتم.

 اینجا کاملا خرابه بود. وقتی می آمدی توی حیاط فقط خاک می دیدی. یک محوطه سازی کوچک انجام دادم. درخت ها از قبل بودند اما این چراغ ها را خودم کار گذاشتم.

 نمای طبقه اول و پایه ستون ها آجری شده است. گفتم که، هرجا من هستم، ردی از آجر هم می بینید. اینها مال زمان طراحی صحنه سریال است. آن موقع نمی دانستم خودم قرار است بیایم اینجا بنشینم وگرنه نمای طبقه بالا را هم آجر می زدم.

 برای دکور کردن اینجا هیچ وقت سراغ جنس لوکس و گران قیمت نرفتیم. این مبل جزء ارزان ترین مبل های بازار است.

 برای پرده ها واقعا پول زیادی دادیم. بدی خانه بزرگ همین است. اینجا پنجره زیاد دارد و خب، هزینه پرده ها هم می رود بالا. تازه ما پارچه های ارزانی انتخاب کردیم.

الان تنوع در بازار خیلی زیاد است؛ مثلا برای انتخاب سرامیک شما می توانید متناسب با هر بودجه ای یک کار قابل قبول ایرانی انتخاب کنید و هزینه تان را خیلی پایین تر بیاورید. آن اوایل که من کار دکوراسیون انجام می دادم این طوری نبود و باید برای استفاده از جنس مرغوب و شیک سراغ سرامیک های خارجی می رفتی که چندبرابر ایرانی ها قیمت داشتند.

 ما خیلی فرهنگ دیواری نداریم؛ یعنی نمی دانیم چه چیزی را باید بزنیم به دیوار. می رویم بیرون یک چیزی می خریم و فقط به این فکر می کنیم که رنگش به رنگ مبل و پرده بیاید. این عکس را دوست خوبم هومن نوبخت گرفته است.

مربوط به فیلمبرداری شب های برره است، وقتی که شقایق در اتاق گریم آماده می شود. فکر کردیم اینجا روی این دیوار آجری ترکیب خوبی درست می کند. خیلی ها فکر می کنند حتما باید یک تابلو فرش قیمتی را به عنوان دکور، روی دیوار نصب کنند در حالی که می شود با قاب کردن یک عکس قدیمی یا پرینت گرفتن یک عکس خوب از توی اینترنت و چاپ کردنش روی شاسی، نتیجه خیلی بهتری گرفت.

 ما خیلی وقت ها از ماجراجویی در دکور کردن خانه می ترسیم. آجر کردن این دیوار از نقاشی کردنش ارازن تر درمی آید اما نتیجه کار خیلی شیک تر و متفاوت می شود. من کلا آجر دوست دارم. در هر کاری که دست من بوده حتما ردی از آجر پیدا می کنید.

وقتی عکس میز بیلیارد را گذاشتم توی اینستاگرام همه آمدند کامنت گذاشتند که «بابا مایه دار!» در حالی که پول این میز قطعا از پول یک میز ناهارخوری شش نفره هم کمتر است. مهم این است که ما درست انتخاب کردیم.

 آشپزخانه یک پنجره کوچک به سالن داشت. از ایده اش خوشم آمد و آن را بزرگ تر کردم. به نظرم بامزه شده؛ هم دسترسی خوبی به آشپزخانه می دهد و هم کلا چیز متفاوتی است. این هم از ویژگی های خانه های غیر هم سطح است. در واقع چنین فضایی به شما اجازه می دهد کارهایی کنید که همه را در نگاه اول غافلگیر کند

 خانه ما سه تا سطح دارد. پایین اتاق ها هستند که به حیاط دسترسی دارند، وسط یک پاگرد کوچک و آشپزخانه است و بالا هال و پذیرایی. این تنوع سطح خیلی به دکور زدن کمک می کند. شما می توانید روی پله ها از چوب استفاده کنید یا کف یک قسمت را پارکت و کف قسمت دیگر را موکت کن

این مبل برای تان آشنا نیست؟ مبل مطب نیما در ساختمان پزشکان است. من طراح صحنه آن کار بودم و این مبل را برای ساختمان پزشکان خریدم. بعد که فیلمبرداری تمام شد یک پولی به تهیه کننده دادم و خودم آن را برداشتم. البته آخر کار تقریبا رویه هایش از بین رفته بود. رویه هایش را کلا عوض کردیم و اینی شد که الان می بینید

فرش ها و میز را از یافت آباد خریدیم. این فرشی که اینجا می بینید قیمت زیادی ندارد اما ایده خوبی در طراحی اش داشته است. در واقع آمده اند تکه های چند فرش کهنه را به هم دوخته اند. قیمتش هم از یک فرش شش متری ماشینی کمتر است. 

امین زندگانی و الیکا عبدالرزاقی یکی از زوج های جوان و بازیگر عرصه سینما و تلویزیون هستند. الیکا عبدالرزاقی در گفتگویی درباره ازدواجش و اینکه خیلی ها از ازدواج شان تعجب کردند صحبت کرده. در ادامه این گفتگو را میخوانید.

 

 

در یک عصر گرم، اما دلپذیر با هومن حاجی عبداللهی و نسرین نصرتی پشت ویلای اسکان گروه، گعده راه انداختیم و در مورد سیر تا پیاز پایتخت حرف زدیم. نصرتی که سال آخر دهه چهارم زندگی را پشت سر می گذارد، برای سومین سال پیاپی در مجموعه پایتخت نقش فهیمه، خواهر نقی را بازی می کند. حاجی عبداللهی هم که بمب انرژی است با پررنگ تر شدن نقش رحمت حسابی خوش درخشیده و تکیه کلام «بیارم ناپلئونی ره؟» دهان به دهان می چرخد و حتی استیکرهایش هم تولید شده.

خانم نصرتی هنوز هم خیلی ها باورشان نمی شود شما شمالی نیستید. فهیمه چطور به این اقوام رسید؟
نصرتی: من خودم شمالی نیستم، ولی تمرینات فشرده با مازندرانی ها و خود محسن تنابنده کمک زیادی به من کرد. ممکن است لهجه های ما خیلی شبیه به هم نشده باشد، ولی پذیرفته شده.

شخصیت همان روند سال های پیش را طی می کند؟
نصرتی: همان روند است با این تفاوت که شوهرش نیست و هم مستقل تر شده و هم تنهاتر که باعث شده دلهره هایش بیشتر شود. به نظرم فهیمه آدم سابق نیست. نگران شوهرش است و این بهانه ای که داستانش باز شده.

نبود مهران احمدی در سریال احساس می شود و مخاطب با نشان دادن عکسش در آفریقا قانع نمی شود که بهبود دیگر نیست و مدام منتظر حضورش هستند.
نصرتی: درست است، پروژه خیلی به آقای احمدی وفادار بوده و من همیشه حس می کنم روح بهبود در سریال هست. نه تنها فراموش نشده که همه مدام به من می گویند بهبود می آید.

حاجی عبداللهی: ما می توانیم سطح سلیقه مخاطب را تعیین کنیم. برای همین تیم تمام تلاشش را می کند تا کار را در حد سلیقه بالای مخاطب آماده پخش کند. من بچه تلویزیونم و تلویزیون همیشه به کار در دقیقه 90 عادت دارد. این اتفاق همیشه برای پایتخت هم وجود دارد. از آنجا که همه شخصیت ها و خط داستان های مختلف در ذهن محسن تنابنده هست، دست مان باز است که هرآنچه را می خواهیم، در هر فصلی اجرا کنیم. ما تعیین کردیم کار در ماه رمضان پخش شود.

یکی دو تا از دوستان با هدف نقدکردن سریال، ادعا کرده اند ما بدون حتی یک خط دیالوگ یا متن سر کار آمده ایم؛ اما اصلا چنین چیزی نیست. ما از یکم اردبیهشت که کلید زدیم، فیلمنامه هفت قسمت از کار در دست همه مان بود. اصلا این طوری نبوده که یک پولی بگیریم و با یک سری لودگی و استفاده از لهجه ها مخاطب را پای تلویزیون بنشانیم.

شما سه قسمت از آنتن جلو هستید و عملا نمی شود بدون در اختیار داشتن فیلمنامه کار را پیش برد.
حاجی عبداللهی: اصلا نمی شود که در این مدت کوتاه آن قدر قصه مستحکمی را به پخش برسانیم.

در فصل چهار سریال، شخصیت ها زیاد و پررنگ شده اند در صورتی که در سری اول محور اصلی فقط خانواده معمولی بود.
حاجی عبداللهی: در چند قسمت اول سری اول پایتخت کسی فکر نمی کرد که سریال این قدر مورد استقبال قرار بگیرد که سال های بعد هم ادامه اش را بسازند. برای سری دوم آقای احمدی و خانم نصرتی را به کار اضافه کردند یا من، در قسمت اول به عنوان یک خروس باز آوردند. به نظر من، محسن تنابنده آدم باهوش و زیرکی است که می داند چطور انتخاب کند. یک مهره اصلی، طراح کار و بازیگردان به نام محسن تنابنده، نخ تسبیحی به نام سیروس مقدم و یک سرپرست به نام خانم الهام غفوری بالای سر کار هستند و سعی می کنند سریال با بالاترین کیفیت روی آنتن برود.

نصرتی: ما اصلا بحثی ندارم که انتقاد به کارمان وارد است و بعضی ها یک جاهایی از کار را دوست ندارند، ولی انصاف داشته باشید 27 اسفند به ما اعلام می شود که باید پایتخت بسازید و همه بچه ها از اول اردیبهشت از خانواده های شان دور هستند و تمام تلاش شان را می کنند تا کار بهتر شود. واقعا باید یک خسته نباشید گفته شود.

خسته نباشید، ولی امکانش بود که سفارش کار را قبول نکنید و برای عید سال بعد با فراغ بال کار کنید.
حاجی عبداللهی: این را دیگر مدیران تلویزیون تعیین می کنند. ما فقط تشنه این بودیم که مردم یک دل سیر پایتخت ببینند و لذت ببرند. دنبال خودنمایی نبودیم که توجه ها را جلب کنیم و برویم دنبال یک سال کاری پرپول و پرکار. ما برای مردم احترام قائلیم و می توانید پشت صحنه های مان را ببینید که چطور با مردم ارتباط برقرار می کنیم.

سخت نیست در این فشار کاری، با همه علاقه مندانی که به پشت صحنه سریال می آیند، در کمال آرامش و مهربانی برخورد کنید؟
حاجی عبداللهی: این قسمتی از شغل من است. من وقتی وارد حرفه بازیگری شدم، قبول کردم اگر یک روزی معروف شدم، شاید زکات پولی که از این راه در می آورم، همین ارتباط با مردم است. در مقابل خوراک و انرژی ای که این مردم از طریق روحی به من می دهند، این برقرار کردن ارتباط صحیح کمترین کاری است که می توانم انجام بدهم و دینم را ادا کنم.

یک بخشی از انتقادها به این بر می گردد که پایتخت در سطح بالایی است و توقعات هم از آن بالا می رود، مثلا در فوتبال هم بیشترین انتقادات به گواردیولاست تا ماکسیمیلیانو الگری. مردم قبول کرده اند که پایتخت، بازیکن تاپ صدا و سیماست و توقع هست که همیشه یک برگ برنده جدید رو کند.
حاجی عبداللهی: ما اضافات مان را با آوردن محمدرضا علیمردانی انجام داده ایم یا پررنگ تر شدن شخصیت رحمت که می ترسیدند با او در ارتباط باشند. اینکه چنین آدم خروس بازی را به خانه شان راه داده اند، می تواند از نکات طنز و بامزه قصه باشد. می دانید چرا نوک پیکان همیشه به سمت پایتخت است، چون سریال های تلویزیونی ما ضعیف هستند. مردم کار ضعیف می بینند. چرا سالی یک بار باید پایتخت بیاید و یک اتفاقی بیفتد.

هرفصل و هرماه باید چنین کارهایی از تلویزیون پخش شود. رقابت اصلا تنگاتنگ نیست. رقابت کمک می کند ما هم ضعف هایمان را بفهمیم و کارمان را بهتر کنیم. عیبی ندارد که نوک پیکان ها به سمت ماست، فقط اینکه منتقدان انصاف داشته باشند. دوست عزیزی که هیچ جا دیده نمی شود و برای مطرح کردن خودش مدام در فضاهای مجازی سمپاشی می کند، هیچ سواد دراماتیکی ندارد که من بنشینم با او بحث کنم. تنها مردم هستند که بعد از عید فطر مشخص می کنند چه اتفاقی برای پایتخت افتاده است. برای ما میزان مردم هستند، چون سریال مردمی است.

فکر می کنیم تو یک بدجنسی هم کردی و قرار نبوده این قدر حضورت پررنگ باشد، ولی این قدر خوب بوده ای که مجبور شده اند نقشت را اضافه کنند (خنده جمع)
حاجی عبداللهی: لطف شما است، ولی این طور هم نیست. خودشان می خواستند این اتفاق بیفتد. بعد از یک قسمت فصل دوم، محسن به من گفت خوب بود خواست برای سه هم باشم. البته من تا یک جاهایی توانستم همراه گروه باشم. روز اول فیلمبرداری بچه ام به دنیا آمد و باید مدام رفت و آمد می کردم. 22 بار مسیر تهران شمال را رفتم و برگشتم، ولی بریدم. دوستان هم لطف کردند و از جایی به بعد شخصیت من را در سریال نیاورند تا اینکه در سری چهارم باز هم به گروه پیوستم.

چقدر در کار اجازه بداهه پردازی دارید؟
نصرتی: ما خط درست داستان و موقعیت های خوب را داریم و اگر چیزی به ذهن بازیگر برسد در تمرینات می گوید. برای خود من به ندرت پیش آمده است که در فیلمنامه اشکال ببینم، همه چیز ساخته و پرداخته شده است.

حاجی عبداللهی: ما فیلمنامه کامل داریم. در تمرین های دورخوانی هر نکته ای که به ذهن مان می رسد، می گوییم. اگر قبول شود ادامه می دهیم و سعی می کنیم بهترش کنیم. محسن تنابنده بسیار روی شخصیت ها شناخت دارد و نبض پایتخت دستش است. بارها پیش آمده که پیشنهادی داده ام که رد کرده و با تغییراتی به من برگردانده که خیلی بهتر از پیشنهاد اولیه بوده و من پذیرفته ام.

نصرتی: کارکردن با آقایان تنابنده و مقدم شرایطی را فراهم می کند که تو فقط بازی ات را بکنی، باید از این فرصت استفاده و بهترین کار را ارائه کرد.

ما در قاب دوربین بازی های زیادی می بینیم و در بک گراند کسی که دیالوگ می گوید هم باقی بازیگران کارشان را انجام می دهند. چطور در این فرصت کم به این هماهنگی رسیدید؟

نصرتی: ریتم پایتخت خیلی تند است و همه چیز خیلی سریع اتفاق می افتد که کار هرکسی نیست. پایتخت موجودات پایتختی می خواهد. نمی خواهم از خودم تعریف کنم، ولی من بازیگر یکبار دیگر در این کار بار آمدم و عوض شدم.

حاجی عبداللهی: یک گروه کاری دوست و رفیق هستیم که سال هاست یکدیگر را می شناسیم و وقتی دور هم جمع می شویم حرف هم را می فهمیم.

نصرتی: یک اتفاق جالب این است که آقای الوند دیالوگ ها را مازنی می نویسد.

مخاطب سریال را عام در نظر گرفته اید؟
حاجی عبداللهی: اصلا یک قراری داشتیم که ما لزوما برای مناطق یک تا پنج تهران سریال نمی سازیم. برای ما عامه مردم که خسته از سر کار می آیند و می خواهند کنار زن و بچه کیف کنند، مهم هستند. رسالت ما این است دل اینها را خوش کنیم.

الناز شاکردوست بازیگر سینما برای ادامه تحصیل به  لندن سفر کرد ، او هنوز درباره سفرش چیزی در اینستاگرامش نوشته است.

الناز شاکردوست برای دو سال از ایران رفته تا ادامه تحصیل بدهد. گفته می شود او در هفته های گذشته مراسم فرش قرمز فیلم آتیش بازی را جلو انداخته تا به این سفر برسد.   

شاکردوست همیشه از مواجهه با رسانه ها گریزان بوده و اینستاگرام جزو معدود کانال های ارتباطی او با مخاطبانش است. او در اینستاگرامش که اخیرا زیاد فعال نیست چیزی درباره ادامه تحصیل در انگلیس ننوشته است.

 شخصیت خاصی دارد و در همان نگاه اول می شود حدس زد با بقیه متفاوت است. زیاد اهل جار و جنجال نیست اما اگر پایش بیفتد شهر را به هم می ریزد. میرسعید معروف دوستان زیادی ندارد اما ما موفق شدیم با یکی از دوستان نزدیکش صحبت کنیم و او از زندگی اش به ما نکته هایی گفت که تا به حال کسی از آنها چیزی نمی دانست؛ پس اگر دوست دارید آقای خاص ورزش ایران را بشناسید با ما همراه باشید